1 liran var mı?

Çanakkale için önemli bir sorun oluşmaya başladı son günlerde. Cumhuriyet meydanında bir takım gençler dolaşmaya başladı. Yol kesip 1 lira istiyorlar. Kimisi veriyor, kimisi de yüz dahi vermiyor ve yoluna gidiyor. Ancak bunlar her halikarda arıza çıkartıyorlar. Parayı verene de arıza çıkartıyorlar, vermeyene de. Amaç sanki para değil. Bu konuda emniyet güçlerimize çok iş düşüyor, çünkü bu tipler özellikle büyük kentlerde uzun zamandır var ve hep büyük sorun yaratırlar. Barışın kenti Çanakkale’mizde bu tür davranışlara ve böyle kişilere prim vermemeliyiz.
Kentimizin gerçek manada ülkemiz için tam bir huzurun başkenti konumunda. Bu durumu yaratanlar da tabi ki kentte yaşayan bizleriz. Kentimize ve huzurumuza sahip çıkabildik bu güne kadar ve yine aynı şekilde devam edeceğimizden eminim.
Huzur dolu sokaklarımızda Çanakkale kadınları günün her saati dolaşabiliyorlarsa, ülkenin hiçbir yerinde olmayan özgürlüğü yaşayabiliyorsak bu güzelliği kaybetmemek için elimizden geleni yapmalıyız. Peki; yapıyor muyuz?
Sokaklarımız temiz değil, temizlik görevlileri sürekli işlerini yapmaktalar ama sokaklarımız özellikle köpek dışkısı ile dolu. Sokak köpekleri ulu orta yapmazlar bu işi, kıyıda köşede hallederler işlerini ama ya sahipleri tarafından gezdirilen evcil hayvanlar? Onlar bu işi hepimizin gözlemlediği gibi ulu orta yapmaktalar ve sahipleri hiçbir şey olmamış gibi davranmakta. O pislik orada bırakılmakta. Oysa kipetshoplarda bu iş için, yani o dışkının sokaktan temizlenmesi için kolay kullanılabilen aparatlar satılmakta. Böyle basit bir işi bile yapmayarak kentimize nasıl sahip çıkabiliriz. İşte, kent halkı olarak bir eksiğimizin tespiti.
Bir de trafik durumu var. Biliyorsunuz ki kaldırımlarımızın bazı bölümlerinde tekerlekli sandalye ile yaşamak zorunda olan vatandaşlarımız için iniş ve çıkış noktaları var. Evet bu noktalar var ama bir de kentimizin sorumsuz sürücüleri var. Araçlarını tam da bunların önüne park ederek kolay olanı zorlaştırıp hatta imkansızlaştırıyorlar.
Ne kadar da kentimizi sevsek ve güzelim Çanakkale’mizin ruhuna yakışır yaşamaya çalışsak gördüğünüz gibi eksiklerimiz yine de var. Örnekler çoğaltılabilir.
Başkalarının hakkına tecavüz etmediğiniz noktaya kadar özgürsünüz ancak. Herkesin yaşam alanı var ve herkes o yaşam alanında birbirine saygı göstererek hayatına devam etmek zorunda. Ötesi özgürlük değil saygısızlık olur ancak. Bizler özgürlüğü iyi tanımlayabilen vatandaşlarız Çanakkale’de yaşayanlar olarak. Birbirimiz diğer kentlerde olandan daha fazla saygı gösteriyoruz ve bu da Çanakkale’nin en yaşanılabilir il olmasını sağlıyor.
İyi ve kaliteli bir göç alan Çanakkale için kötü göçe yer olmadığını buraya yerleşecek olanlar bilmeliler çünkü bizler insan seçiyoruz ve huzur istiyoruz. Yazının başında anlattığım tipler Çanakkale’li değiller, olsalardı mutlaka tanınırlardı. Hemen herkese bulaşıyorlar ve bir gün büyük bir olay yaşayabiliriz diye endişe içerisindeyim. Çanakkale’mizin gençleri bu durumla karşı karşıya kaldıklarında sessiz ve sakin davranamayacaklardır. Biran önce çözüme kavuşmalı.