Ahmet Sayar yazdı... Hah işte o!

Yeni bir yıla girmeye hazırlanıyoruz. Aslında yeni bir şey olduğu yok. İnsanoğlu kendi tasarladığı takvime göre “başa döndük” diye kutlamalar yapıyor da değil.
Bu yeni bir başlangıç. Bir şeyleri gözden geçirme fırsatı şüphesiz. “Yılbaşından sonra kilo vereceğim, yeni yılda sigarayı bırakıyorum” gibi başlangıca teşne cümleler duymak çok güzel değil mi? Dediğim gibi bunu bir şeyleri temize çekme vesilesi olarak algılamalıyız kanımca.
Hele bir de kar yağarsa, sakin sakin ve lapa lapa. Yeni yılın ilk günü bir de uyanmışız ki her yerde kar var. Şarkıdaki gibi “ her yerde kar var. Kalbim senin bu gece”. Yağan ve biriken karın (ha! Kar yerde birikmeden, kar yağdı mı denir?) çok yakıştığı bir çam ağacı cinsi var ya, hah işte o! Sanırım ben o ağaca o haliyle aşığım. Daha güzel bir çevre düzenlemesi, enstalasyon olamazdı herhalde. Annem de tenha yerlerde birikmiş, hiç kimsenin üzerine uğramadığı karın, doğal yağışının bozulmadığı yerleri sever. Bu konuda sanırım anneme çekmişim.
Bazı temennilerim var kar yağışından. İşimize yaramayan şeyler söyledi diye, bütün halka mal olmuş güzide bir sanatçının ve sanatçıların, bilim insanlarının, akademisyenlerin “tu kaka” edilmediği bir kar yağışı hayal ediyorum yeni yılda.
Halkın temel hakkını istemesi söz konusu olduğunda “sakın aklına bile getirme, sokakları sana dar ederim” diye parmak sallamadığı bir ülke hayal ediyorum. Bir gün gelecek, bunlar da hayal olacakmış. Vay be!
Şu bizim en büyüğü 17 yaşında olan “z kuşağı” gençlerimiz var ya, hah işte onlar! Onlara “ülkemiz her zaman böyle değildi. Bunun normalleştirilmesine izin vermeyin sakın” diye yazmak istiyorum yeni yılda yağacak karın üstüne. Bir de kar tutmuş bütün arabaların sürücüleri sileceklerini henüz çalıştırmadan, ön camlarına “bu ülke en az Paris kadar hak ediyor özgürlüğü ve demokrasiyi” diye yazmak istiyorum. En son arabanın, ön camına yazacağım yazı da sizin için: “Mutlu yıllar. Yeni yılda her şey istediğiniz gibi olsun.” Hoşçakalın.