'Artık gelmeseniz de olur!' dedi, Ziya abi!

Ziya abiyi (Ergin) gördüm dün, gazeteye geldi..
'Bakalım, beni tanıyabilecek misin?' diye...
Ziya abi, Bayramiçli..
Benim de köylüm. Sıkı bir 68'lidir, sağlam militan, müzmin muhalif..
Ehh, bir adam Bayramiç'liyse, başka ne beklenir ki?
En son 25 yıl önce görmüştüm..
Görür görmez tanıdım tabi ki...
Biraz hoş beş.. Biraz köy anılerından..
İki çay, yarım paket sigara..
Biraz kim, nerede, Ahmet Ertan yapıyor? muhabbeti..
Sonra gitti Ziya abi..
Akşam iş bitimi, Donanma'da buluştuk..
Köyden, akraba i taallukattan konuştuk..
Hayat kavgası bizi köyden ırak tutmuş..
Köyden haberler, hiç de iç açıcı değildi..
Çok göç vermiş köy. Yalnızca ihtiyarlar kalmış..
Oysa ki, ilçenin en yakın köylerinden biriydi..
Bu yakınlık; orta yaşı köyde çalışıp, ilçe de yaşamaya itmiş..
Gençler ise zaten ortada yoklarmış artık..
Bizim evin yeri de köy meydanı olmuş..
Ziya abi, şöyle özetledi durumu; 'Köyümüz, köylümüz yok artık!'
Bu cümle beni damdan düşürdü sanki..
Kimliğim, ters yüz oldu, birden bire..
Kendimi köksüz kalmış çalı gibi hissettim…
Hani o western filimlerinde rüzgarda yuvarlanan çalılar gibi…
Yüzümün birden bire asıldığını fark etti Ziya abi; 'Ne bekliyordun ki?' dedi..
Sustum.. Uzun süre sustum..
Ziya abi.. bir saptama yapmıştı.
Hayatm bir gerçeği buydu işte..
Kabul etsek de, etmesek de..
Gitmediğimiz, görmediğimiz köyler ne yazık ki, bizim değildi artık!
Ormanlar madencilerin.. Meralar çiftlilderin.. Tarlalar şirketlerin olmuştu artık..
Zaten gitmeye de gerek kalmamış.. 'Artık gelmeseniz de olur!' dedi, Ziya abi..
Kalan birkaç köylü de, gitmeye hazırlanıyormuş..
Madenciler yüzünden yerlerinden ve yurtlanndan ayrılmak zorunda kalacaklarmış..
Köyde yaşayanlar ucuz iş gücü olarak şehirlerin varoşlarında gönderilip, sefalete mahkum edilirken.. Ormanlarda milyonlarca yıldır varlığım sürdüren yaban hayatı nereye gidecek?
insanlarımız doğduğu ve yaşadığı topraklarda, plansız ve günlük çıkarlar uğruna yapılan planlar sonucu mülteci konumunda kalacaklar!
'Peki biz, ne yapacağız Ziya abi?' dedim.. Bu kez susma sırası, ondaydı...