Çocuklarda öz saygı gelişimi

“Sevdiklerinize uçmaları için kanatlar, geri dönebilmeleri için kökler verin. Ve de yanınızda kalmaları için nedenler…” Dalai Lama
Hepimiz zaman zaman çevremizde ki insanların ne kadar acımasız zalim olduğunu düşünüyoruzdur.İnsanların karşılarında ki türlere sevgi ve saygı ile yaklaşmamasının getirdiği olumsuzluklar hepimizi etkilemekte. Peki bu hoşlanmadığımız sarsıcı davranışları uygulayan insanları, bu duruma getiren olaylar nasıl başlar. Hiç bunu düşünme fırsatımız oluyor mu? Biliyoruz ki bugün şikayet ettiğimiz yetişkinler bir zamanlar savunmasız birer çocuktu. Genetik ve fizyolojik faktörlerin ne kadar etkili olduğunu da biliyoruz. Fakat davranışlarımızı ve bunların yol açabileceği problemleri yeterince düşünüyor muyuz? Çocuklarımızın üzerinde,kişilik gelişimlerinde nasıl etkiler bıraktığımızın farkında mıyız? Sağlıklı çocuklar sağlıklı yetişkinlere, sağlıksız büyüyen çocuklar sorunlu yetişkinlere dönüşüyor diyoruz. Kendi öz saygısına sahip çocuklar bunu çevrelerine de yansıtarak parlayacaklar ve çevreleri ile olumlu iletişim kurabileceklerdir. Peki çocuklarımıza bu öz saygı bilincini nasıl kazandırabiliriz. Biraz bundan bahsedelim. Sağlıklı ailelerin temelinde sağlıklı iletişim yatar. Anne ve babaların çoğu zaman ihmal ettiği fakat gelişim için oldukça önemli olan nokta anlaşılır ve doğru cümlelerle kurulan iletişimdir. Çocuğunuzun duygu ve düşüncelerini merak etmeniz, ona bunları sorabilmeniz çocuğun öz güven gelişiminde oldukça önemli roldedir. Çocuğunuzu dinlemeyi ve duygularını ciddiye almayı öğrenmelisiniz. Aynı zamanda kendi düşüncelerinizi de onunla paylaşmalısınız. Çocuk sizin onu ne kadar sevdiğinizi ve her zaman yanında olabileceğinizi hissetmelidir. Aile, her zaman dürüst ve net davranmalıdır. Çocuğa zaman zaman ufak sorumluluk ve görevler verebilir. Bu çocuğun kendini yeterli hissedebilmesi yönünden çok mühimdir. Bununla beraber çocuğa konulan hedeflerin onun ulaşabileceği seviyede olması gerekmektedir. Çocuğunuzun yapamayacağını bildiğiniz bir şeyi ondan beklemeniz hayal kırıklığı yaratacaktır. Onun yeteneklerini gözlemlemeniz ve bu konuda desteklemeniz önemlidir. Çocuk duygu ve düşüncelerini net olarak ifade etmeyi ve onu etkileyen davranışlar karşısında verebileceği tepkileri, sınırları, ebeveynleri aracılığı ile öğrenecektir. Ailesi tarafından sevildiğini hisseden çocuklar yaşayacağı sıkıntıları büyük meseleler haline getirmez. Çünkü duygusal doygunluğa sahiptir. Evladınıza onu sevdiğinizi hissettirmekten, sözcükler ile söylemekten mahrum bırakmayınız. Bununla birlikte çocuğunuzun yaptığı seçimlere saygı duymalısınız. Bazı ebeveynler kendi kararlarını çocuklarını umursamadan uygulamaya koyar. Bu çocuk için oldukça sarsıcı etkiler bırakır. Karşınızda sizden bağımsız bir birey yetiştiğini unutmamalısınız. Eğer kendinizi çocukla doğru iletişim kurabilecek,yeterli destek ve fedakarlığı sağlayabilecek durumda hissetmiyorsanız, çocuğunuzu ihtiyacı olan ilgi ve sevgiden mahrum bırakabileceğinizi hissediyorsanız onu gerçekten dünyaya getirmek isteyip istemeyeceğinizi iyi düşünmelisiniz. Her insan anne baba olmak zorunda değil. Fakat anne baba olan insanlar çocuğun ve toplumun sağlığı açısından uygun yetiştirme yolunda gitmek zorundalardır. Bu büyük sorumluluğun altından kalkabilmek bazı ebeveynler için zorlayıcı olduğunda, gerekli psikolojik desteği görebilmelilerdir. Bu konuda onlara yardımcı olacak adımlar atılmalıdır.
Bengü İncesu
Psikolog,Aile Danışmanı