HİÇ BİTMEYEN ŞEY

Merhaba Sevgili Okur;

Sizlere bu hafta “Hiç Bitmeyen Şey” isimli çocuk kitabından bahsetmek istiyorum. “Sizce, hiç bitmeyen bir şey var mıdır?”

Market reyonlarında her zaman aldığımız ürünler bir gün bitebilir ( nitekim pandemi de bunun örneklerine bazı ürünler için denk geldik), içtiğimiz su bitebilir ( nitekim su kaynaklarının azalışta olduğu her geçen gün her yerde dile getiriliyor), sahip olduğumuz sabır bitebilir ( nitekim bazen ebeveynlerin sabrının azalıp çocuklarına bağırdıklarına ya da sabrı taşıp sinirlerine hakim olamayan insanlara denk geldiğimiz oluyor) ya da hiç bitmeyeceğini sandığımız zaman denen o kavram ölüm gibi bir olayla son bulup bitebilir. Ama tüm bu saydıklarımın içinde bu çocuk kitabı bizlere bitmeyen bir tek şey olduğunu anlatıyor.” SEVGİ”.

Her birimizin hayatlarında yaşanmışlıklar, kırgınlıklar, kalp sancıları, sevginin nefrete dönüşmesi gibi durumlar mutlaka vardır ama bir çocuk kitabı ile çocuklara ve bizlere hatırlatılan bitmeyecek şeyin sevgi kavramı olması bence dünyaya daha iyi bakmak ve mutlu olmak için iyi bir sebep.

Yakın zamanda yaptığımız yetişkin sohbetlerinde; eskilerde insanların sevgilerini göstermemelerinden, büyüklerin yanında anne ve babaların çocuklarını dahi sevmediğinden bahsetmiş, şimdilerde bu durumun daha farklı olduğunu ve sevginin gösterildiğini konuşmuştuk. Bazı çevreler bunu çocuğu fazlaca şımartmak olarak görüyor olsa da ben sevginin her zaman her şekilde gösterilmesi gerektiğine inanıyorum. Ve kendi ebeveynlik sürecimde de bunu çocuğuma en iyi şekilde sunmak için elimden geleni yapmaya çalışıyorum.

Bu sohbetler üzerine bireysel olarak sevginin dile getirilmesi için “ne yapabilirim?” diye düşünmeye başladım ve ilk önce kendi çevremden değişiklikler yapmaya karar verdim. Evimizin en büyüğü süper babaannemi ziyaret ettim ve telefonu eline verdim. “Şimdi tüm çocuklarını sırayla arayacağım ve hepsine -seni seviyorum-diyeceksin” dedim. Eskiler ya “yok kızım, ben yapamam seviyorum zaten onu hissettiriyorum söylememe gerek yok” dedi. Fakat işler onun istediği gibi olmadı. “Hayır efendim, aranıyor ve söyleniyor” dedim. Çünkü sevgiyi hissettirmek önemli ama duymak da bir o kadar değerliydi. Hatta üzerine gidip “söz uçar yazı kalır, bir günde küçük notlara yazarım ceplerine atıverirsin” dedim. Biz babaanne torun böyle bir oyuna girdik. Asıl amaç hissettirilen sevgiyi dile getirmek ve onu alışkanlığa dönüştürmekti. “Ağaç yaş iken eğilir geç kalmışsınız” diyebilirsiniz. Bu söz itibariyle elimizi çabuk tutalım çocuklarımıza bunu uygulayalım derim. Ama aynı zamanda da “zararından neresinden dönülürse kardır” deyip yaşlılarımızı da buna ortak edelim, derim.

Sevgimizi söyleyelim, sarılalım, hissettirelim ve karşıdakine değerli olduğunu yaşatalım. Çocuklarınızda bu durumun kendine özgüven, kendini ifade etme kolaylığı, olaylara sevgiyle yaklaşma gibi kazanımlarla dönüş olacağını göreceksiniz.

Bu hafta “ Hiç Bitmeyen Şey” kitabını yanı başınızdan tutun ve sevgiyle kalın.

Çocuk Kitapları Yazarı Işık SARAÇ