İlker Yurttaş yazdı.. Sosyal medya vur patlasın çal oynasın..

Herkes gazeteci olmuş racon kesiyor..
Kontrolsüz bir şekilde doludizgin gidiyoruz ama nereye..
Denetimden uzak internet siteleriyle insanlar sindiriliyor, üzerine gidiliyor ve baskı kuruluyor..
İşini sorumluluk içinde, denetlenerek yapan bizler bu baskı ve kontrolsüzce yapılan işler sonucu ortaya konan yakıştırmalar bizi de etkiliyor..
Gazeteci adını duyan kaçacak delik arıyor..
Neden ?
Sindirmişiz, korkutmuşuz, kene gibi yapışmışız.
Çok mu ağır oldu; hadi biraz daha basayım..
Yatacak yerimiz yok..
Cümle alem gazeteci olmuş. Birine gıcık mısın. Çek resmini, at pisliğini, yolla birilerine. Doğru mu yanlış mı kimin umurunda..
Kimi kime şikayet edeceksin ?
Etsen ne olacak..kim kime dum duma.
Bir adamın canına okumak mı istiyorsun. Google arşivini kirlet, adamın adını yazınca ne çıkmasını istiyorsan onu yaz..
Kaynak silinmediği sürece senin Google sicilin kirli kalıyor. Zaten bunu da bir takım insanlar bilerek ve isteyerek yapıyor..
Sokaktaki insan; gerçekten ekmeğini gazetecilikten kazanan, vergisini ödeyen, insan çalıştıran, adresi belli bizleri de torbanın içine atıyor ve çalkalıyor..
Bizim olur olmaz, ağza gelen her şeyi söylemek, istediğimizi yazmak gibi bir lüksümüz yok. Sorumluluklarımız var ve o sorumluluklar çerçevesinde denetleniyoruz..
Kurumlar gereksiz yere yıpratılırken ilişkiler aşındırılıyor ve aşınan yerden hat kopuyor ki; buyurun buradan yiyelim..
Şuna inancım tam. Gelecekte gerçek haber isteyen toplum, okur gazeteleri tercih edecek. Bu bilgi kirliliği içinde gerçeği yakalamak çok zor..
Neyin doğru olduğunu anlak için biraz birikim gerekiyor. O da şu sıralar para eden bir şey değil. Kimseler bilgiye ihtiyaç duymuyor, okumuyor.
İhtiyaç halinde Google’a soruyor. Bir yanıt alıyor. İster doğru olsun ister yanlış. Orasını hiç önemsemiyor.
Klavye kahramanı gazeteciler (!) etrafımızı sarmış durumda. Doğrusu korkuyorum; yaptığımız işten değil, ebediyen aynı torbanın içinde kalmaktan..
Uzun lafın kısası kim ne verirse onu yiyoruz. Hem de büyük bir iştahla. Sonra paylaşıyoruz, doğruluğuna bakmadan..
Sosyal Medya yalanla dolanla, yemek masasıyla vur patlasın çal oynasın..
Eh bu işler de bir yere kadar..
Bir gün herkes gerçeği isteyecek.
Bundan zerre kuşkum yok.
Kirlenmeden gazetecilik yapabilmek zor ama imkansız değil. Mümkün olduğu kadar sosyal hayatta (sosyal medyadaki hayatından sözediyorum) temiz kal ki; haram helalı geçmesin..
Kirlenmişlik, kokuşmuşluk seni sardıysa; önce vicdanın kirlenmiştir..temiz kalmanın en basit yolu kirli ilişkilerden uzak durmak ve aç gözlü olmamaktan geçer..