IŞIK LAZIM

Işık demişken aydınlanma felsefesi kıymetlidir. Diğer tüm insanlığa yol göstermek isteyen yeni akım düşünce söylemleri gibi... Aydınlanma adına eski metinleri okuyup el yordamıyla teoriler geliştiren post modern ve post truth fikirler değil dediğim. Yeni bir şeyler söylemek adına tüm insanlığın biriktirdiği kollektif, arketip mirasları bir kenara itemeyiz şüphesiz. Ya da kanımca itmemeliyiz. Bu dediğim en çok sanatta peyda oluyor. Sanat bu duruma çok teşne. Yapılan bütün resimlerde mağara duvarına ilk resmi yapan o müstesna kişiliğin katkısı olduğunu unutmamak gerekli kanımca. Işık lazım evet. Fazıl sayın besteleri gibi. Hatta olanlara kayıtsız kalmayan pop şarkıcısı Tarkan’ın yeni şarkısı gibi...
Hayatına ahdi vefa göstermeyene, beklenmeyen ölüme üzülürüz biz. Işıklar içinde uyusun deriz. Işık bize lazım çünkü. Gerçekleri, malum, sadece aydınlıkta görebiliyoruz. Tehlikelere karşı korunabilmek için aydınlık olması gerekli. Bir yarasa kolonisi olsaydık temennimiz “karanlık içinde”... olurdu. Hayatımız gelip geçiyor. Kendimize günlük oyalanacak şeyler buluyoruz. Kimi kendisini tatmin etmek istediğinden istediği şeyleri uzun uzadıya anlatabilmek için davetler düzenleyip nutuk atar. Kimi disiplin idiyotu olur, kimisi de kişişel komplekslerinden kaynaklı isyanlarda... Ve bunları genellikle başkalarına yönlendirirler.
Bazıları var ki hayatlarını kurtarmaya, gününü idame ettirecek bir şeyler bulmaya çabalar. Aç insanları ve mültecileri benden duyacak değilsiniz. Her daim medyada görüyoruz. Duyarsızlarsa kendi dışında olanlara kayıtsız, kendilerine dokunmayan yılanı yüceltiyorlar. Ta ki ihtiyaçları olan ışık sönüp onları karanlıkta bırakana kadar. Kendileri önlerini göremeyene kadar. Işığı sönmeden beslemek çok daha kolaydır oysa.
Işık lazım. Önümüzü görmeye.... Çarşı caddesini İnönü caddesine bağlayan yere ışık lazım mesela. Karşıya geçmek için dakikalarca bekleyen yaşlı çifti ve öğrencileri görünce hayıflandım. Bir şeyler yapılması için birilerinin mi ölmesi gerekli diye.
Işık bize lazım. Çünkü yapımız icabı önümüzü, günümüzü, şu anı ve geleceği ancak böyle görebiliyoruz. Günlük tatminler hiç bir zaman çözüm olmadı. Tespitler de... Elimizi ne kadar taşın altına koyduğumuz bizim göstergemiz bence. Olanlara kayıtsız kalmamak temennisi ile. Hoşça kalın.