Nefsinizi iyi tanıyın!

Kuran-ı Kerim’de “De ki: Kendinizi gördünüz mü?” diye soruyor Rabbimiz bizlere Enam Suresi 47. ayette. Söyle diyor, kendine kendini söyle. Gördün mü bak, nasıl biri olduğunu bildin mi, iyice tanıdın mı kendini diyor bizlere. Peki nasıl biz kendimizi tanıyabiliriz? Hani bazen diyoruz ya, ben kendimi tanıyamıyorum diye. Çift karakterliyim, sağım solum belli olmaz diyoruz ya hani.. İşte bu çift karaktere sahip olduğunuzu düşündüren nefsiniz. Kendinizi görmeniz gereken en önemli konu: NEFS!
Nefsinizi tanımanın ise en kestirme yolu Üveys Veysel Karane Zikridir. Bu zikre başlar başlamaz, hayvan sıfatındaki nefsinizi rüyada size gösterirler ve Enam Suresi 47. ayet gerçek olur. Kendinizi görmüş olursunuz. Nefsinizi bildikten sonra onu tanıma çabaları başlar. Bunu nasıl yapabilir derseniz eğer iyice düşünün, tefekkür edin derim. Olaylar karşısında verdiğiniz tepkiler. Örneğin birinden hoşunuza gitmeyen sözler duyduğunuzda nasıl tepki verirsiniz? Kavgacı bir kişiliğiniz mi var? Sakin kalıp ortalık yatıştığında mı cevap verirsiniz? Kimileri ateşe körükle gider, kimileri orta yolu bulmak ister. Lütfen düşünelim. Sizin tepkileriniz nasıl?
Yaşantınızda sizi olumsuz hallere sokmak isteyen, istenmeyen zor durumda kalmanıza teşvik eden nefsinizdir. Asla sizin iyiliğinizi istemez ve hep kuyunuzu kazar, başınıza çorap örmek ister. Bataklıkta yavaş yavaş yok olmanızı ister ve tüm bunları yaparken kendini pek bi sevimli, haklı gösterir. Hani bir laf var: “İnsanın kendi kendine yaptığını, cümle alem bir araya gelse yapamaz” diye. İşte nefs, bu cümleye negatif yönde çanak tutar ve sizin mutsuz olmanıza vesile olur. Nefs sizi sınırlandırır, sıkıştırır, çıkmazlara sokar. Kafanızda oluşturduğunuz, vazgeçemediğiniz, fosilleşmiş düşünceler nefstendir. İlla ki şu şöyle olacak, bunu böyle yapmalıyım diye şartlandırır sizi. Hep zor olanı gösterir ve yapabileceğiniz en basit işleri dahi gözünüzde büyütürsünüz. “Başlanmış iş, bitmiş iştir” diye bir söz var. Nefs, işe koyulmanızı istemez. Oyalanıp vakit kaybetmenizden memnun olur. İlla ki her şeyin bir kolaylığı vardır. Ayette her zorlukla beraber bir kolaylık vardır. Evet, evet, her zorlukla beraber bir kolaylık vardır diye yineliyor Rabbimiz. Nefs ayetleri unutturur. Rabbimizin verdiği kolaylıkları, bizlere olan sevgisini perdeler. Görmemize engel olur. Çıkmazda olduğunuzu hissettiğiniz an kaçın Rabbinize. Çıkmaz sokaklara nefs sizi sokmak ister. Yolunuzu kaybedip, evinize bir daha geri dönmeyin, düzeniniz bozulsun, aileniz dağılsın isteyen, sizleri Allah’a götürecek dümdüz yolunuzun üzerine oturan nefstir. Ayette iblis, “Ben onların caddeleri üzerine otururum da yollarını bulamazlar.” diyor. Nefs ve iblis kankadır. Beraber çok iyi çalışırlar ve bizleri doğru yoldan saptırmak, Allah’a değil, kendilerine götürmek isterler.
Allah’a kaçmak demek, Rabbimizi anmakla başlıyor. Rabbim seni seviyorum demenin en güzel hali Tevhid Zikridir. Her tevhid edişinizde, Rabbinize olan sevginizi dile getirirsiniz ve sizi aşağıların aşağısına çekmek isteyen nefsi susturmuş olursunuz. O kadar çok Rabbimize O’nu sevdiğimizi söyleyelim ki; nefs bize müdahale edemesin. Allah’ın koruması içine girene kim ne yapabilir? Korunmak için en güçlü silah Tevhiddir. Ayrıntılı bilgi için: www.veyselkarane.com sitesini inceleyebilirsiniz. “Nefsin sembolü” konusunu mutlaka okumanızı öneririm. Kendinizden çok şey bulacaksınız.