Bilgi toplumu kendisinden önceki toplum yapılarına ait pek çok önemli özelliğin sona ermesine ve yepyeni bir teknoloji dönemi ile karşı karşıya kalmamıza yol açtı. Günümüzde bilgi toplumundan memnun olanda var, memnun olmayan da. Kendisi ile birlikte yeni mesleklere de yer açılmasını sağlayan bilgi devri, kendisi ile birlikte aslında insanın günlük hayatında kullandığı pek çok farklı meslek dalınında yavaş yavaş kaybolmasına neden olmakta. Bu yazıda kaybolan bazı meslekleri birlikte okuyacağız ve hala neden onlara ihtiyacımız olduğunu daha iyi anlayacağız.
İşte günümüzde kaybolmaya başlayan meslekler… 1) Terzilik
Hazır giyim sektörüne karşı direnen bir meslek terzilik! Terzilik,insanın giyinme ihtiyacından doğan bir meslektir. Sabır, titizlik emek isteyen ve günümüzde artık git gitgide sayısı azalan bir meslek grubudur. Geçmiş yıllarda babadan oğula geçen bir ritüeldi. Herkesin bir terzisi vardı. Kadınlar için ayrı, erkekler için ayrı dükkanlarda hanımlar ve beyler kendi zevklerine göre kıyafet diktirirlerdi. Günümüzde ise, terziler daha çok paça dikme, sökk dikme gibi işlemleri gerçekleştirerek var olan giyim sektörüne destek vermeye devam ediyor. 2) Yorgancılık
Yorgan en basit tanımı ile yatakta örtünmeye yarayan içi pamuk,yün gibi maddelerle doldurulmuş bir örtü olarak yapabiliriz. Yorganı yaratmak bir süreçtir. Onu yapabilmek için öncelikle yorganın çeşidine karar verilmelidir. Yorgan kaç kişilik olacak, çocuk için ya da aile büyükleri için ayrı ayrı yorganlar dikilir. Yorganın yapım aşaması uzun soluklu bir süreçtir. Öncelikle yorganın içindeki pamuklar dövülür ve daha sonra yorganın kumaşı seçilerek dikim işlemine geçilir. Herkes kendi istediği şekilde yorganını dizayn edebiliyordu. Yorganlar belli aralıklarla tekrar yorgancıya götürülerek, yeniden havalandırılır ve bakımları yapılırdı. Artık günümüzde değişen teknoloji ile yorgancılara düşen görevler azalmıştır. İnsanlar artık alışveriş merkezlerinden hazır olan yorganları almakta ve bunları kendi evlerinde yıkayabilmektedir. Eskinin yerini, yeni tutamaz. 3) Saatçilik
Geçmişe dayanan bir geleneği olan saatçilik mesleği, günümüzde pek çok meslek gibi teknolojik gelişmeye direnmeye devam etmektedir. Geçmiş zamanlarda, dedelerimizin köstekli saatleri vardı. Ellerini ceplerine atarlar, uzun altın ya da gümüş bir zincirin ucunda yuvarlak bir saati ceplerinden çıkarırlardı. Zaman içinde, saat tipleri de saatçilerin yaptıkları işlemler de değişti. Önceden pek az insanın sahip olduğu bir gereç olan saatler artık günümüzde herkesin kolunda rahatça alabildiği ve kullanabildiği bir araca dönmüştür. Saatlerin piyasada çoğalması ve fiyatlarının ucuzlaması ile insanlar artık saatlerini tamir ettirmek yerine yeni bir saat almayı tercih edebiliyor. Değişen dünyaya rağmen saatçilik mesleğinin önemi asla kaybolmayacaktır. Çünkü insanlar her zaman klasik saatlerini kullanmaya devam edeceklerdir. 4) Camcı
Camcı,özellikle pencere ve kapılara takılacak büyük tabaka camları istenen boyda kesmeyi ve yerine oturtmayı bilen bir işçi veya sanatkardır.Kırılmış camı değiştirmek için,önce çerçevede kalan bütün cam parçalarını temizlemek,eski macunları kazımak,sonra istenen boyutlarda yeni bir cam kesmek,birkaç ince çiviyle bu camı yerine tutturmak ve kenarlarına cam macunu sürerek sağlamlaştırmak gerekir. Camcı, camları kesmek için ucunda küçük bir elmas parçası bulunan bir alet kullanır;elmas çok sert olduğu için camı çizer ve çizdiği yeri inceltir;bu çizginin altından hafifçe vurulunca cam iki parçaya ayırılıverir. 5) Demirci
Madenlere biçim vermeyi bilen ve usta elleriyle gerçek sanat eserleri yaratan kişiye demirci denir. Geçmişte her köyde bir demirci dükkânı bulunurdu. Motorlu taşıtların parmakla gösterildiği o devirlerde köyün demircisi, insanların hem taşıtı, hem âleti olan atlara nal çakar ve örs üzerine inen çekicinden kıvılcımlar çıkararak çeşitli âletler yapardı. Ateşin içinde kor gibi kızmış demir çubuğu kıskacıyla alıp örsün üzerine yerleştirir, kolunun kuvvetini ayarlayıp istediği noktanın tam üstüne indirir indirmez maden parçası sanki bir kâğıt gibi eğilip bükülür, çekicin altında uzayıp yayılır ve bir kazma, bir saban demiri haline geliverir. Bazen de, süslü bir bahçe kapısı, işlemeli bir balkon korkuluğu, hatta güzel bir çiçek demeti olup çıkar. Bugün artık kullandığımız maden eşyaların hepsi makinelerle yapılıyor, fakat el emeğiyle güzel eserler yaratan demirci ustaları da tamamen kaybolmuş değiller. Devamı Haftaya
İşte günümüzde kaybolmaya başlayan meslekler… 1) Terzilik
Hazır giyim sektörüne karşı direnen bir meslek terzilik! Terzilik,insanın giyinme ihtiyacından doğan bir meslektir. Sabır, titizlik emek isteyen ve günümüzde artık git gitgide sayısı azalan bir meslek grubudur. Geçmiş yıllarda babadan oğula geçen bir ritüeldi. Herkesin bir terzisi vardı. Kadınlar için ayrı, erkekler için ayrı dükkanlarda hanımlar ve beyler kendi zevklerine göre kıyafet diktirirlerdi. Günümüzde ise, terziler daha çok paça dikme, sökk dikme gibi işlemleri gerçekleştirerek var olan giyim sektörüne destek vermeye devam ediyor. 2) Yorgancılık
Yorgan en basit tanımı ile yatakta örtünmeye yarayan içi pamuk,yün gibi maddelerle doldurulmuş bir örtü olarak yapabiliriz. Yorganı yaratmak bir süreçtir. Onu yapabilmek için öncelikle yorganın çeşidine karar verilmelidir. Yorgan kaç kişilik olacak, çocuk için ya da aile büyükleri için ayrı ayrı yorganlar dikilir. Yorganın yapım aşaması uzun soluklu bir süreçtir. Öncelikle yorganın içindeki pamuklar dövülür ve daha sonra yorganın kumaşı seçilerek dikim işlemine geçilir. Herkes kendi istediği şekilde yorganını dizayn edebiliyordu. Yorganlar belli aralıklarla tekrar yorgancıya götürülerek, yeniden havalandırılır ve bakımları yapılırdı. Artık günümüzde değişen teknoloji ile yorgancılara düşen görevler azalmıştır. İnsanlar artık alışveriş merkezlerinden hazır olan yorganları almakta ve bunları kendi evlerinde yıkayabilmektedir. Eskinin yerini, yeni tutamaz. 3) Saatçilik
Geçmişe dayanan bir geleneği olan saatçilik mesleği, günümüzde pek çok meslek gibi teknolojik gelişmeye direnmeye devam etmektedir. Geçmiş zamanlarda, dedelerimizin köstekli saatleri vardı. Ellerini ceplerine atarlar, uzun altın ya da gümüş bir zincirin ucunda yuvarlak bir saati ceplerinden çıkarırlardı. Zaman içinde, saat tipleri de saatçilerin yaptıkları işlemler de değişti. Önceden pek az insanın sahip olduğu bir gereç olan saatler artık günümüzde herkesin kolunda rahatça alabildiği ve kullanabildiği bir araca dönmüştür. Saatlerin piyasada çoğalması ve fiyatlarının ucuzlaması ile insanlar artık saatlerini tamir ettirmek yerine yeni bir saat almayı tercih edebiliyor. Değişen dünyaya rağmen saatçilik mesleğinin önemi asla kaybolmayacaktır. Çünkü insanlar her zaman klasik saatlerini kullanmaya devam edeceklerdir. 4) Camcı
Camcı,özellikle pencere ve kapılara takılacak büyük tabaka camları istenen boyda kesmeyi ve yerine oturtmayı bilen bir işçi veya sanatkardır.Kırılmış camı değiştirmek için,önce çerçevede kalan bütün cam parçalarını temizlemek,eski macunları kazımak,sonra istenen boyutlarda yeni bir cam kesmek,birkaç ince çiviyle bu camı yerine tutturmak ve kenarlarına cam macunu sürerek sağlamlaştırmak gerekir. Camcı, camları kesmek için ucunda küçük bir elmas parçası bulunan bir alet kullanır;elmas çok sert olduğu için camı çizer ve çizdiği yeri inceltir;bu çizginin altından hafifçe vurulunca cam iki parçaya ayırılıverir. 5) Demirci
Madenlere biçim vermeyi bilen ve usta elleriyle gerçek sanat eserleri yaratan kişiye demirci denir. Geçmişte her köyde bir demirci dükkânı bulunurdu. Motorlu taşıtların parmakla gösterildiği o devirlerde köyün demircisi, insanların hem taşıtı, hem âleti olan atlara nal çakar ve örs üzerine inen çekicinden kıvılcımlar çıkararak çeşitli âletler yapardı. Ateşin içinde kor gibi kızmış demir çubuğu kıskacıyla alıp örsün üzerine yerleştirir, kolunun kuvvetini ayarlayıp istediği noktanın tam üstüne indirir indirmez maden parçası sanki bir kâğıt gibi eğilip bükülür, çekicin altında uzayıp yayılır ve bir kazma, bir saban demiri haline geliverir. Bazen de, süslü bir bahçe kapısı, işlemeli bir balkon korkuluğu, hatta güzel bir çiçek demeti olup çıkar. Bugün artık kullandığımız maden eşyaların hepsi makinelerle yapılıyor, fakat el emeğiyle güzel eserler yaratan demirci ustaları da tamamen kaybolmuş değiller. Devamı Haftaya
