Özgüven üzerine

Özgüven kişinin kendine yönelik olumlu tutum içerisinde olması, kendini tanıması, kendisi ve çevresiyle barışık olması, yapabileceğine inanması, olumlu ve olumsuz yönlerinin farkında olması demektir. İnsan kendi gücüne ne derecede güvenirse yapacağı işlerde o derecede başarılı olur. Bu yüzden özgüven kişinin ruh sağlığı açısından büyük bir öneme sahiptir. Dünyaya bazı yeteneklere ve farklı zekâ düzeyine sahip olarak geliriz ancak hiçbir zaman özgüven sahibi ya da özgüvenden yoksun bir kişi olarak dünyaya gelmeyiz. Doğuştan kazanılan bir özellik olmayan özgüvenimizin oluşumu ve gelişimi tamamen eğitimizle ve yaşamımızla ilgili bir durumdur. Çocukluktan itibaren gelişen özgüvenimiz yaşam boyu gelişmeye devam eder. İlk zamanlarda özgüven ebeveynin çocuğa verdiği mesajlar doğrultusunda gelişir. Sonrasında çocuğun okula başlamasıyla öğretmenleri ve arkadaşları gibi kaynaklardan beslenir. Hayatımızdaki olumlu ya da olumsuz olaylar aynı şekilde özgüvenimizi artırdığı gibi zedeleyedebilir. Yaşam boyunca ne kadar hayal kırıklığı yaşarsak özgüvenimizde o derecede azalır. Özgüvenli olmak hayata daha pozitif bakabilmemizde ve dışarıdan gelen negatifliklerin etkisinde kalmamamızı etkiler.
Özgüven eksikliği sorunu yaşayanlar kendisinden memnun olmadığından sürekli kendi kusurlarına, zayıflıklarına ve hatalarına odaklanır. Kendi güçlü yanlarını, olumlu özelliklerini ve becerilerini göz ardı etme eğilimde olduğundan sıkılgan bir ruh hali içerisinde olurlar. Özgüven eksikliğinde kişi kendisinden şüphe duyar, pasifleşir, boyun eğer, aşırı uyum gösterir, yalnız hisseder, eleştirilere karşı hassas olur, güvensiz hisseder, sevilmediğini hisseder ve aşağılık duygusuna sahip olur. Özgüven eksiliği yaşayan kişilerde motivasyon da azalma, başarısız sosyal ilişkiler, tükenmişlik hissi, eleştiriye tahammül edememe, kararsızlık, kaygı, depresyon gibi durumlar görülebilir.

Klinik Psikolog Duygu Engin
www.psikologduyguengin.com