Sen de istiyorsan dedi..

Sen de istiyorsan dedi..
Sevgili yeğenim..
Bir kaç gün önce yengenle şöyle çıkalım, pazar sabahı bir kahve keyfi yapalım dedik Ankara’nın karasal ikliminde..
Çıktık..
Evden çıktık ya; klimalı bir ortama girip daralmak istemedim, şöyle açık havada bir sokak kahvecisine postu serdik..
Bilirsin ben öyle kahve aramam..
Biri içelim derse eşlik ederim; mümkünse de içmemeyi tercih ederim..
Yengen kahve konusunda taviz vermez; seviyor kahve içmeyi. En çok da benimle seviyor galiba..
Neyse, sadede geleyim..
Kahvelerimizi söyledik, bekliyoruz..
Hava güzel, caddeden gelip geçenleri seyretmek ne güzelmiş, doğrusu burayı daha önce keşfetmemiş olmama şaşırdım..
Yengen burada arkadaşlarıyla takılıyormuş..
İnsanoğlu oturacağı yere postu serdikten sonra gayri ihtiyarı etrafına bakınır. Bunu bir tanıdık görmek için değil, nasıl bir konumda olduğunun altını çizmek için yapar..
Yengen bilirsin düz bir insandır. Ne söyleyecekse kırmadan, dökmeden söyler ama doğruyu söyler.
Daldal dala atlıyormuş gibi olacağım ama yengen bir sabah kalkmış yatakta oturuyor.
Şaşırdım, hiç yapmadığı bir şeydir..
Tam hayırdır diyecektim ki; hadi uyan papa sana anlatacaklarım var dedi..
Bana papa der..
Şunun şurasında geldik gidiyoruz, hadi Çanakkale’ye taşınalım biraz da orada yaşayalım..dedi.
Öyleya; kahvemizi neden şöyle deniz kenarında püfür püfür esen yele karşı içmeyelim..
Nordkapp’a gitme hayali yaklaştıkça; heyecan basıyor tabi beni, terliyorum, içimden büyük bir dalga kalbimin duvarlarına çarpıyor, sarsıyor beni anlayacağın..
Laf aramızda henüz yengenden Nordkapp izni almış değilim. Tam sırasıydı işte. Alıştığım ve neredeyse hayatımın büyük bölümünün geçtiği bu şehri terk edeceksem bunun bir karşılığı olmalıydı..
Kafamda ampul çaktı..
Bunu yarın sabah bir sokak kahvecisinde acı kahvelerimizi içerken konuşalım mı diye teklifte bulundum.
Eminim yengenin yüreğine bir tas su serpmiştim. Ne zamandır o gitmek istiyordu ben kalmak. Bunu konuşalım demek bile yengen için çok büyük bir ilerlemeydi..
Sabah kahvesi süperdi..
Bu günden sonra emekliyim sabah niye erken kalkayım; üstelik pazar sabahı angutluğumu kesinlikle değiştiriyorum..
Artık sabahları erken kalkacağım..
Kahvemden bir yudum aldım ve derin derin yengenin gözlerine baktım ve en hınzır ifademle sordum..
Sen Çanakkale’yi mi istiyorsun..
Yanıt hiç beklemediğim duyguda geldi..
Sen de istiyorsan dedi..
Düşünüyormuş gibi yaptım. En az 30 saniye konuşmadım. Sonra sokaktan gelip geçenlere baktım ve yengenin istediği yanıtı verdim..
Tamam, gidelim..
Burada ama sen de benim Nordkapp’a gitmeme vize vereceksin demedim çünkü şartlı-şurtlu şeyleri sevmez..
Hadi bakalım, bu yaştan sonra hayatımızda yeni bir sayfa açıyoruz. Hele bi Çanakkale’ye varalım nasılsa Nordkapp işini yolunu koyarım..
Şok şokşok..
Sen de Nordkapp’a gidersin artık..