Taekwondoyu Öğretme kuralları üzerine birkaç söz

Tutku, Aşk ve Hırs
Taekwondoyu büyük bir tutku ve aşkla sevdiğinizi belli ediniz. Bu işi seviyorsanız yapınız. Çalıştırıcının tutku ve sevgisi bulaşıcı hastalık gibidir. Zamanla tüm öğrencilerine bulaşır. Antrenördeki güçlü tutku ve hırs , öğrencilerinin psikolojilerindedir güçlü etki bırakır. Taekwondoyu ve öğrencilerinizi seviniz ve onlara ilgi gösteriniz. Antrenmana arada sırada katılan ve çalışmayı bir iki siyah kuşak öğrenciye yaptırıp sağa sola kaytaran bir çalıştırıcı asla iyi bir öğretici olamaz. Bu salona ve öğrencilere karşı sevgisizliğin ve ilgisizliğin bir göstergesidir. Becerebilen veya yapamayan ,kaybeden ve kazanan öğrencinize karşıda tavır ve tutumunuz aynı olmalıdır. Sevginizi her ikisinde aynı oranda belli etmelisiniz. Sevginizdeki adalet, iyi bir öğretici olmanın baş şartıdır.
Taekwondoda hırsınızı saklayınız. Sinirlenmeyiniz ,kızmayınız sakin olunuz. Müsabakalarda aşırı hırsınız, kızmanız, alevlenmeniz aynı şeklide öğrencilerinize yansır. Sabırsız ,sinirli, sert ve mutlak başarıya endekslenen ve sporcularına  bu tarz yaklaşan bir çalıştırıcının bu davranışı ,öğrencilerin ruhi yapıların dada büyük yıkımlara neden olabilir. Çünkü öğrenciler deneyimsiz olduklarından asla hırslarına sahip olamazlar ve bunu açığa vururlar. Bu tüm günlük yaşamlarına yansıyabilir.
Hemen hemen tüm taekwondo çalıştırıcılarında kendilerine özgü bir hırs vardır. Sporcularından çok kısa sürede öğrenme, başarı ve müsabakalarda derece isterler. Kendi yetenek ve becerilerini çok kısa bir zaman diliminde 13-14 yaşındaki çocukların yapmasını dilerler. Aslında bu çok büyük hatadır. Aşırı hırs ,erken başarıyı ister. Bir başarısızlıkta ise çalıştırıcısının bu isteğini yerine getiremeyen çocukta büyük bir   psikolojik yıkım meydana getirir. Öğrenmeye ve devam etmeye karşı olan direnci kırılır. Bir antrenör her zaman öncelikle "kendi kendinin üstesinden gelmelidir", "kendi nefsini yenmelidir".
Sporcularınızı kendi hırslarınız ve isteklerininiz doğrultusuna yönlendirmeyiniz. Onlardan yapamayacakları aşırı isteklerinizi cevaplamasını beklemeyiniz. Onlar için neyin zor, neyin kolay, neyin gerekli olduğunu tespit etmeden ve öğretmeden asla fazlasını istemeyin. Her antrenör kendine göre hırslıdır. Ancak erken başarı beklemek hatadır.
Bilgilendirme:
Sporcularınızı yapacağınız çalışma öncesinde bilgilendirmeniz ağır çalışmaların sıkıcılığını ve zorluğunu ortadan kaldırması bakımından çok önemlidir. Örnek vermek gerekirse temel bir hareketi veya tekniği 100 kere yapacaksanız bunu öğrencilerinize önceden bildirmeniz gereklidir. Eğer bu bilgilendirme yapılmadan çalışmayı başlatırsanız genç sporcular sıkılacak ,bıkacak ve öğretmenizden bir şey anlamayacaklardır. Sonu gelmeyecek sandığı bir işe girişmek bilhassa ufak ve genç sporculara çok büyük eziyet ve sıkıntı verir.30 kez yaptıktan sonra hemen yorulur ve bıkarlar. Çünkü sonu gelmeyeceği sandıklarından motive ve konsantre olamazlar. Âmâ önceden bilgi verirseniz özellikle çocuklar ve yeni başlayanlar kafalarına bir şablon ve süre oluştururlar ve bitirebilecekleri kantatına ulaştıktan sonra daha motive olmuş şekilde tekniğe başlarlar.
Bilgilendirme yapacağınız konuşma ve motivasyon şeklide önem taşır. Uzun ,sıkıcı ve sert konuşmalar bazen çalışmanın güzelliği ve ruhunuzda öldürebilir. Antrenman esnasında çocuklardaki fiziki ve ruhi değişimleri takip etmeli çalışma ve bilgilendirmeyi ve komutları ona göre yapmalısınız.
Bilgilendirmedeki temel esas ve noktalar şunlardır.
Öğrencilerinizin neyi istediğini ve hangi tekniği çalışmak istediklerini iyi kavramalısınız.
Fiziksel vur ruhi erişimlerini iyi izlemelisiniz. Yorgunluğun çöktüğünü hissettiğiniz ve sıkıldıklarını anladığınız anda ağır bir tekniği 100 kez yaptırmak ve yapamayana şu ceza emek kadar kötü bir davranış olamaz. Antrenman başına yapılmış bir tekniği ,yorgunluğun çöktüğü antrenman sonunda tekrar ettirmek kadar çocukları sıkan başka bir davranış olamaz. Ruhi sıkılganlıklarını keşfettiğiniz anda gerekirse antrenmanı keserek, istedikleri bir oyun veya eğlenceli bir yarışmaya geçebilirsiniz.
Çocukları yönlendirirken sözleriniz çok büyük önem taşır. Ödüllendirme her zaman cezadan üstündür.
Misal bir temel tekniği 100  kere yaptıracaksınız. Bilgilendirme yaparken
" 100 tane  neoryo -chagi atılacak. En son bitirene 3 kişiye ceza veya ördek yürüyüşü var" diyebilirsiniz
veya
"Evet arkadaşlar bu çalışmada önemli olan insanın kendisini aşmasıdır. Hadi bakalım kim bitirebilecek ve benden alkış alacak" diyebilirsiniz.
İkinci komutunuzu herkes yerine getirecek ve alkışınızdan herkes nasibini alacaktır. Âmâ ilk komutunuz gencecik çocuklara çok itici gelecek ve sona kalanları  dışlanmış hissettirecek ,ruhi bir yıkım yaşayacaklardır.
Çocuklara yapılacak en iyi komutlardan biri onları iradelerinde serbest bırakmadır.
Misal:
"Arkadaşlar 100 kez  Momtong Jireugi atacağız. Zor ve uzun olabilir. Yorulan istediği ana bırakır ve dinlenebilir. Bu konuda serbestsiniz." diyebilir. Ancak komutları 1,2,3,4 diye onların topluca saymalarını isteyebilirsiniz. Görkünki herkes komuta ve hareketi yönlendirmeye katıldığından hiçbiri yarım bırakmayacak ve 100 hareketi sonuna kadar tamamlayacaklardır.        DEVAMI HAFTAYA