Üveyslerin Gerçek Hayat Hikayeleri.. (II)

Bir üveys kardeşimizin www.veyselkarane.com sitemizde, ziyaretçi defterine yazdığı (yaşadıklarını paylaştığı) yazısını sizlerle buradan paylaşmak istedim. Allah’ın o mucizevi dediğimiz yardımlarını bir kişiden daha dinlemenin COŞKUSUNA hep birlikte ŞAHİT OLALIM inşallah. Bu hafta yazının kalan kısmını paylaşıyorum.

... Günler geçiyor, gerçekten de eşim dikkatimi çekmeye başladı. Evden hiç çıkmıyor, ilacını alıp yatıyor, vaktinin çoğunu uyuyarak da geçirse hiçbir şekilde tekrar kullanmak için bir girişimde bulunmuyordu. O çevreden arayanlara cevap vermiyordu ve telefon numarasını değiştirdi kimse ulaşamasın diye. Bir anda her şey değişmeye başladı ve anladım ki bu “Rabbimin bir mucizesiydi...” Bense hiçbir şey yapmamıştım. Sadece Üveys Veysel Karanezikrini yapıyordum. Bu zikri yaptığım için “O” benim sırtımdaki yükleri alıyor, her şeyi düzeltiyor, verdiği huzurla hayatımı yeniden inşa ediyordu. Eşimde bendeki değişikliği fark ediyor, onunla ilgilenmediğim için biraz rahatsız oluyordu ama ben onu duymuyordum sanki. Sonra eşime bahsettim ve başladığım vakit onun bırakma kararı almasının tesadüf olamayacağından bahsettim. Aydoğan öğretmenimizin youtube videosunu izlettim. Şu da bir gerçek kesinlikle madde bağımlılığı, hele ki uzun süreli kullanımda öyle hemen bırakılıp kurtulacak bir şey değil. Ama Rabbim “Ol” derse her şey olur. “Ol” dedi ve oldu. Sadece sabah-akşam O’nu zikrettiğim için bu aciz kuluna yardım etti. Sonra eşimde, bende kim bunlar tarikat mı cemaat mi diye sorgulamaya başladık. Geçmişten gelen bazı yaşanmışlık sebebiyle karşıydık tarikat ve cemaate. Sonra eşimde başladı zikre, zikirde bir şey yok yapalım ama kim bunlar iyi araştıralım dedi. Muharrem öğretmenimizin “Elestbezmi” videosunu izlemeye başladık. Birlikte ön yargıyla başlayan düşüncelerimiz “İşte bu! Bizde yıllardır böyle bir yer arıyoruz” dediğimiz, yıllardır merak edip cevap bulamadığımız sorulara cevap bularak sonlanmıştı. Öğretmenlerimizi seçtik marifet yolculuğumuz başladı. Bu arada eşimin durumunda düşüp kalkmalar oldu ama Rabbim onu hiç bırakmadı. Artık o eski haline dönmeye başlamıştı ve geçim derdi sarmıştı. Yaptıklarıyla yüzleşiyor, pişmanlık ve üzüntü yaşıyordu. Bir gün bir rüya gördü. Rüyasındaki mesaj: “Sen rızık derdine düşme. Ben vereceğim. Sen sadece beni zikret, benimle meşgul ol kulum.” Rızkına kefil olduğunu söylemişti Rabbim. Dert etme demişti. Tabi inanamadı eşim nasıl düşünmeyim ki diye de söylenmişti. Aradan yaklaşık 10 gün geçti. Bir telefonla gelen iş teklifine çok şaşırdık. O iş teklifiyle birlikte kendi işimizin sahibi olduk, bir anda bir şirket kurduk. Rabbim o derdi de alıverdi. Bunlar sadece zikre başladığım bir-bir buçuk ay içinde olanlar. 2,5 senedir tertemiz, zikrini çeken, namazını kılan ve önüne bedava gelen maddeyi elinin tersiyle iten bir eşim var. Öncesinde ise 4 sene boyunca ağır maddelerin bağımlısı bir eşim vardı. Rabbimiz bizden çok şey istemiyormuş. İnanın sadece bilinmek ve sevilmek istiyormuş. Üveys Veysel Karane zikrini yapanları da başta inanmadan, bir sevgi olmadan yapılsa dahi yardım ediyor. Kalbini mutmain edip, gerçekten O’nu sevmeye gayret edenlerden eyliyor. Çünkü O çok güzel bir Allah. Sevgi dolu, merhametli bir Allah'mış. Yaşatan, öğreten Rabbimize sonsuz Hamd ve şükürler olsun. Bunları anlatmamım sebebi de artık biliyorum ki hiçbir dert yok ki Üveys Veysel Karane zikri ile çözüm olmasın…

Çünkü; bu yol hak yol. Bu yol sevginin yolu. Bu yol Rabbimize giden yol. Bizde bir şey yok kardeşlerim, veren Rabbimizin Şanı çok yüce. Bize nasip eden Rabbimiz, sizlere de edecektir. Sizde yaşayın ve görün İnşaAllah. Son olarak SEVİN ALLAH’IMIZI,ÇÜNKÜ O KULLARINI ÇOK SEVİYOR!