Vallahi benim bi suçum yok..

Alışkanlık mı yetenek mi ?
Bir işi yapabilmek, onu takılmadan, duraksamadan götürebilmek yetenek mi ister alışkanlık mı ?
Galiba alışkanlık gerektiriyor..
Buna deneyim diyoruz değil mi ?
Kaç gün oldu yazmıyorum. Bu gün yazmak için oturunca şöyle bir durdum. Nereden başlayacağımı hesaplamak zamanımı aldı.
Oysa kafanda yazacağın konuyu kurarsın ve klavyenin üzerinde parmakların gezer ve yazı ortaya çıkar..
Bu kez öyle olmadı..
Demek ki; yazmak yetenekten çok bir alışkanlık..
Bir hafta yazmayınca paslanmışım gibi geldi. Hadi silkinip üzerimizdeki durgunluğu atalım..
Al sana Bülent Turan..
Her gün bir açılışta, temel atmada, ziyarette..
Demek ki; aktiviteler de insan üzerinde alışkanlık yaratıyor. Eminim Bülent Turan bir gün boş kalsa canı sıkılır..
İnsan görmek..
Yeni yüzleri keşfetmek..
Konuşmak..
Keşifler sırasında yeni şeyler öğrenmek insanda alışkanlık yapıyor..
Peynir ekmek gibi..
Kahvaltıda yemezsen olmuyor; en fazla bir kaç gün durabilirsin, sonra her şey burnunda tütmeye başlar..
Mesela..
Ülgür Gökhan; bir ay Belediye’ye gitmese merak eder. Oradaki hayatını özler..
Bir şeyler yaratmak, onu insanlara sunmuş olmak insan üzerinde vazgeçilmez bir alışkanlık yaratıyor..
Siyasetin, gazeteciliğin ve sanatçılığın emekliliği galiba bu yüzden olmuyor..
Üçü de alkışa ve insan hayatına, mutluluğuna veya mutsuzluğuna dayalı işler..
Sanatçı sahnedeki alkışı terkedemiyor..
Siyasetçi konuşma, üretme ve sokağın ilgisini terkedip gidemiyor..
Gazeteci yazmaktan, masanın öteki tarafında olmaktan vazgeçemiyor..
Hal böyle olunca politika yeni yüzlere, geriden gelen genç insanlara çok yer kalmıyor, biraz sokulmak isteseler toylukları yüzlerine vuruluyor..
Al sana sanatçılar..
Toplum üzerinde yerini sağlamlaştıran, kendini tümüyle kabul ettirenler yıllarca gönül tahtından inmiyor; orada kalmak için kılı kırk yarıyor..
Gazeteciler mi ?
Galiba en kolay -belki de en zordur- onların işi..
Deyim yerindeyse fikir işçileri..
Yüzde 90 düşünceyle yaşayıp, yüzde 10 parmaklarını çalıştıran başka iş var mı ki; gazetecilik çok zor (!) olsun..
Devlet memurluğu da zor be kardeşim..
Sabah işe gideceksin..
Her gün traş olacaksın..
Kravat takacaksın..
Amirine el pençe duracaksın, ardından hareket çekeceksin..
Zılgıt yiyeceksin..
Simit yiyeceksin..
Afyon patlatacaksın..
Zor zor..
İnsanoğlunun dünyasında kolay iş yok vesselam..
Meraklısına:
Aslında böyle bir yazı yazmayı yazmayacaktım ama laf oraya gitti; vallahi benim bi suçum yok..