Yaman bela! Kerbela!

Cebrail as. Peygamber Efendimize üzgün olarak geldiğinde, elinde bir avuç toprak vardı. Resulullah Efendimiz sordu:
Cebrail kardeşim avucundaki nedir ve niye üzgünsün?
Cebrail: Ey Allah’ın Elçisi! Allah emir etmemiş olsaydı, ben bu bilgiyi sana bildirmezdim. Bu avucumdaki toprak senin soyunun katledileceği yere ait. Dediğinde Resulullah Efendimizin başını çevirdiği toprak Kerbela toprağı ve bu toprağın ülkesi ise bugün ki IRAK! Kerbela acıların şaha kalktığı yer! Peygamber Efendimizin mübarek soyunun katledildiği ve tamamıyla yok edilmek istenildiği, Efendimizin başını çevirdiği tek yer, Kerbela!
Ehli beytin soyu İmam Hüseyin’den geliyor.O dönemde Yezit,Ehl-i Beyt’in hazinelerine el koyuyor ve gelirlerini yok ediyor. Bunun üzerine, kendisine valilik teklifi gelen İmam Hüseyin akrabalarıyla beraber yola çıkıyor. Çölde ilerledikçe suları bitiyor ve tek çare olan Yezid’in askerleri ile savaşmak durumunda kalıyorlar. En küçük Ehl-i Beyt, Zeynel Abidin ölmek üzere iken uzaktan toz bulutu ile beraber 7 tane atlı geliyor. Görülmedik bir kıyafette İmam Hüseyin’in önünde eğilip, “Ey Allah’ın Resul’ünün sevgilisi, Reyhanı; sana yardım için gönderildik.” Siz kimlersiniz diye soruyor İmam Hüseyin. “Biz Türkleriz” diyorlar. “Bu kadar çok kalabalığa ne yapabilirsiniz” diyor. “Çoğunu telef ederiz, yeter ki sen emret” diyor. İmam Hüseyin ise: “Bizler buraya şehit olmaya geldik, sadece Zeynel Abidin kalacak. Susuzluktan ölmek üzere olacak ancak onu öldürmeyecekler. Ehl-i Beyt’in devamını sürdürecek olan bebeği kurtarın” diyor. İmam Hüseyin 7 Türk atlısının arkasından ise şöyle dua ediyor: “Allah’ım bizlere gönderdiğin 7 Türk atlısına, 7 Türk devleti ver.”
Kerbela’da bir tek Zeynel Abidin bırakıldı. Yezid bütün Müslümanların, meleklerin lanetinde! Dedesi, Peygamberlerin Peygamberi Efendimiz, Mana penceresini açarak babası Hz. Ali, annesi Fatıma annemiz; İmam Hüseyin’i izliyor. Peygamber Efendimiz:“Ey Hüseyin hala gelmiyor musun?”diye sorduğunda, dedesine ve atalarına bakarak gülümseyip, Rabbe dönüp şunu söylüyor İmam Hüseyin:“Rabbim, kıyamete kadar Müslümanlara ve müminlere vereceğin belaları bana vermezsen gelmeyi istemiyorum.”
Rabbimiz bu kelamı yaşayan tüm velilere, meleklere, O Alemin varlıklarına duyurmuş. Tüm belaları bir paratoner gibi, yıldırım çeker gibi üzerine alan İmam Hüseyin’e Allah:“İstediğini verdim Ey Hüseyin!” dediğinde İmam Hüseyin Azrail’e dönüp gülümseyerek diyor ki: “Gel al emanetini!”
Böyle bir yiğit var karşımızda, yiğitlerin yiğidi. Peygamber Efendimizin sevdiği! Seni çok seviyoruz Şanlı Peygamber Efendimiz, senin sevdiklerini de çok seviyoruz Ya Resulullah! Ehl-i Beyt’ini, soyunu, sizleri çok seviyoruz. Salat ve selamlarımız sizlere gelsin inşallah. Bizlerin elinden ne gelir ki! Onları çok sevmeliyiz, bolca salatı selam getirmeliyiz. Biz üveysler, salavat ve dualarımızla hediye gönderip onları her gün anıyoruz ve biliyoruz ki; Ehl-i Beyt’i sevmeden Rabbe yolculuk yapılamaz. Dileriz Rabbimizden Ehli Beyt’ini çok seven ve yolundan gelenlerden oluruz ömrümüzün sonuna kadar. Allah’ım bizleri,Ya Resullullah seni ve senin sevdiklerini de sevmekten alı koymasın inşallah. Peygamber Efendimizin gittiğin bu kutlu yoldan asla ayırmasın! Onların ümmet için ne büyük fedakarlık yaptığını hiç unutturmasın! Ümmet bilinci halini her daim yaşatsın inşallah.
Sevgili okurlar; bizler Allah ve Resul’ü için ne yapıyoruz diye kendimize hiç sorduk mu?!
Üveyslik hakkında ayrıntılı bilgi için: www.veyselkarane.com