Merhaba sevgili okurlar nasılsınız? Bugün sizinle instagramda gezinirken gözüme çarpan ve o yazıyı görene kadar üzerinde hiç düşünmediğim bir konu hakkında konuşmak istiyorum: Yetimhane (bakım evi). Açıkçası yazıyı okuyunca neden bunca zaman üzerine hiç düşünmediğimi anladım sanırım. Bunun nedeni yetimhanelerin bize çizdiği çaresiz çocuklar için son kale imajı, en azından bir müddet için.
Talihsiz olaylar yaşayan, ailesini kaybeden veya kimsesi olmayan bazen de kimsenin bakmadığı o çocuklara, devlet bakıyor diye düşünüp vicdanımızı rahatlatıyoruz.
Peki gerçekten bu çocukların son şansı, onlar için en iyi olan yer yetimhane mi? Buna katılmayan biri var Harry Potter’ın yazarı ve çocuklara yardım kuruluşu olan Lumos’un kurucusu ve başkanı J.K. Rowling, genç liderler için küresel forum olan Londra’daki One Young World zirvesinde yetimhanelerin çocuklara ve topluluklara “telafisi imkansız zararlar” verdiğini ve “istismara neden olduğunu” söyler.
J.K. Rowling, Öğrencileri Yetimhanelerde Gönüllü Olmamaya Çağırıyor Yazar, ‘yetimhane turizminin’ aileleri birbirinden ayırdığını ve çocukları istismara karşı savunmasız hale getirdiğini öne süren kanıtların altını çizer. Rowling, dünyanın dört bir yanındaki öğrencilere yetimhanelerde “gönüllü olmama” çağrısında bulunarak, “yetimhane turizminin” aile ayrılığını ve çocuk ticaretini tetiklediğine dair ortaya çıkan kanıtlara değinir. Rowling: “En iyi niyetlere rağmen üzücü gerçek şudur ki yetimhanelere yapılan ziyaret ve yetimhanelerdeki gönüllülük, çocukları ailelerinden ayıran ve onları ihmal ile istismar riskine sokan bir endüstriyi yönlendiriyor.” Der. Rowling, yetimhane turizmine ve gönüllülüğe karşı tavırlara meydan okumak için küresel bir kampanya başlatır: “HelpingNotHelping (Yardımcı Olmamak)”. Kampanya, Birleşik Krallık Dışişleri ve Milletler Topluluğu Ofisi tarafından, yetimhane turizmi ve gönüllülüğünün verdiği zararlara yönelik uyarılar ile birlikte destekleniyor. Lumos’a göre çok sayıda gönüllü, turist ve sırt çantalı gezgin her yıl yurtta kalan çocukların kurumlarını ziyaret ediyor ve milyonlarca dolarlık bir turizm endüstrisi yaratarak çocukların her türlü istismar riskiyle karşı karşıya kalmasına neden oluyor. Lumos’un araştırmasına göre, öğrencilerin büyük çoğunluğu şu anda dünya çapındaki yetimhanelerde yaşayan 8 milyon çocuğun %80’inin en az bir tane hayatta olan ebeveyne sahip olduğunun farkında değil.
Alex Christopoulos (Lumos CEO yardımcısı), “Yetimhanelerdeki çocukların çoğu ‘yetim’ bile değil -yoksulluk, engellilik veya eğitim alma gibi nedenlerle oraya yerleştiriliyorlar ve birçoğunun doğru destek verildiğinde onlara bakabilecek bir ailesi var.” Bu açıklama bana Formasyon Eğitimi aldığım sırada “Eğitimde Fırsat Eşitsizliği” konulu sunum hazırlarken rast geldiğim bir araştırmayı hatırlattı. Sanırım Lapseki’deydi, bazı Roman öğrencilerin engelli olduğu gerekçisiyle RAM’a gönderilmesiyle ilgili bir araştırmaydı durum şu: Bazı kişilerce ailelere, çocuklarının engelli sayılması halinde devletin para yardımı yapacağı söyleniyor ve bazı aileler de bunu kabul ediyor fakat bazı STK temsilcileri aileleri bunun bir hata olduğu konusunda uyarıyor ve bazı aileler böylelikle bu işten vaz geçiyor.
CEO yardımcısının dediğine örnek olarak: Kenya’dan Bir Genç Dünya elçisi olan Ruth Wacuka, yaşayan iki ebeveyni olmasına rağmen üç kardeşi ile Nairobi’deki bir yetimhaneye yerleştirildi. Ebeveynlerine kendisinin besleneceği ve eğitim alacağı söylenmesine rağmen, okula gitmesinin nadir olduğunu ve her yıl binlerce turist yetimhaneyi ziyaret etse bile sık sık aç kaldığını söyledi. Ayrıca ekledi “ Yetimhane bir zürafa sığınağının yanındaydı, bu yüzden kaç ziyaretçi alacağımızı tahmin edebilirsiniz. Zürafaların fotoğraflarını çekmek için sığınağa gelenler ardından benim fotoğrafımı çekmek için yetimhaneye gelirlerdi…”
Yazıyı okudukça karanlık ve benim hiç fark etmediğim korkunç detaylarla karşılaştım bu konu sizin de ilginizi çektiyse tüm ayrıntılara hayatsende.org sitesindeki ilgili yazılardan ulaşabilirsiniz.
Sevgiyle kalın…
Talihsiz olaylar yaşayan, ailesini kaybeden veya kimsesi olmayan bazen de kimsenin bakmadığı o çocuklara, devlet bakıyor diye düşünüp vicdanımızı rahatlatıyoruz.
Peki gerçekten bu çocukların son şansı, onlar için en iyi olan yer yetimhane mi? Buna katılmayan biri var Harry Potter’ın yazarı ve çocuklara yardım kuruluşu olan Lumos’un kurucusu ve başkanı J.K. Rowling, genç liderler için küresel forum olan Londra’daki One Young World zirvesinde yetimhanelerin çocuklara ve topluluklara “telafisi imkansız zararlar” verdiğini ve “istismara neden olduğunu” söyler.
J.K. Rowling, Öğrencileri Yetimhanelerde Gönüllü Olmamaya Çağırıyor Yazar, ‘yetimhane turizminin’ aileleri birbirinden ayırdığını ve çocukları istismara karşı savunmasız hale getirdiğini öne süren kanıtların altını çizer. Rowling, dünyanın dört bir yanındaki öğrencilere yetimhanelerde “gönüllü olmama” çağrısında bulunarak, “yetimhane turizminin” aile ayrılığını ve çocuk ticaretini tetiklediğine dair ortaya çıkan kanıtlara değinir. Rowling: “En iyi niyetlere rağmen üzücü gerçek şudur ki yetimhanelere yapılan ziyaret ve yetimhanelerdeki gönüllülük, çocukları ailelerinden ayıran ve onları ihmal ile istismar riskine sokan bir endüstriyi yönlendiriyor.” Der. Rowling, yetimhane turizmine ve gönüllülüğe karşı tavırlara meydan okumak için küresel bir kampanya başlatır: “HelpingNotHelping (Yardımcı Olmamak)”. Kampanya, Birleşik Krallık Dışişleri ve Milletler Topluluğu Ofisi tarafından, yetimhane turizmi ve gönüllülüğünün verdiği zararlara yönelik uyarılar ile birlikte destekleniyor. Lumos’a göre çok sayıda gönüllü, turist ve sırt çantalı gezgin her yıl yurtta kalan çocukların kurumlarını ziyaret ediyor ve milyonlarca dolarlık bir turizm endüstrisi yaratarak çocukların her türlü istismar riskiyle karşı karşıya kalmasına neden oluyor. Lumos’un araştırmasına göre, öğrencilerin büyük çoğunluğu şu anda dünya çapındaki yetimhanelerde yaşayan 8 milyon çocuğun %80’inin en az bir tane hayatta olan ebeveyne sahip olduğunun farkında değil.
Alex Christopoulos (Lumos CEO yardımcısı), “Yetimhanelerdeki çocukların çoğu ‘yetim’ bile değil -yoksulluk, engellilik veya eğitim alma gibi nedenlerle oraya yerleştiriliyorlar ve birçoğunun doğru destek verildiğinde onlara bakabilecek bir ailesi var.” Bu açıklama bana Formasyon Eğitimi aldığım sırada “Eğitimde Fırsat Eşitsizliği” konulu sunum hazırlarken rast geldiğim bir araştırmayı hatırlattı. Sanırım Lapseki’deydi, bazı Roman öğrencilerin engelli olduğu gerekçisiyle RAM’a gönderilmesiyle ilgili bir araştırmaydı durum şu: Bazı kişilerce ailelere, çocuklarının engelli sayılması halinde devletin para yardımı yapacağı söyleniyor ve bazı aileler de bunu kabul ediyor fakat bazı STK temsilcileri aileleri bunun bir hata olduğu konusunda uyarıyor ve bazı aileler böylelikle bu işten vaz geçiyor.
CEO yardımcısının dediğine örnek olarak: Kenya’dan Bir Genç Dünya elçisi olan Ruth Wacuka, yaşayan iki ebeveyni olmasına rağmen üç kardeşi ile Nairobi’deki bir yetimhaneye yerleştirildi. Ebeveynlerine kendisinin besleneceği ve eğitim alacağı söylenmesine rağmen, okula gitmesinin nadir olduğunu ve her yıl binlerce turist yetimhaneyi ziyaret etse bile sık sık aç kaldığını söyledi. Ayrıca ekledi “ Yetimhane bir zürafa sığınağının yanındaydı, bu yüzden kaç ziyaretçi alacağımızı tahmin edebilirsiniz. Zürafaların fotoğraflarını çekmek için sığınağa gelenler ardından benim fotoğrafımı çekmek için yetimhaneye gelirlerdi…”
Yazıyı okudukça karanlık ve benim hiç fark etmediğim korkunç detaylarla karşılaştım bu konu sizin de ilginizi çektiyse tüm ayrıntılara hayatsende.org sitesindeki ilgili yazılardan ulaşabilirsiniz.Sevgiyle kalın…
