Bini Bir Para

Yine her yeri turistlerin doldurduğu ve yine vatandaşımızın büyük bir bölümünün evinin geçimini sağlamaya çalışarak geçirdiği bir tatil sezonuna giriyoruz.
Ekranlarda Türk örf ve adetlerine uygun, ahlaken mükemmel, kadın erkek ilişkilerinde ölçülü dizileri dört duvar içinde seyrederek tatili geçireceğiz. Salon, mutfak ve yatak odaları arasında tur atabiliriz. Ucuz market arayıp, faturaların peşinden koşabiliriz. Ya da emekli tayfası cami avlusunda bulursa bir ağacın altında serinleyebilir. Varsa bir inşaat hep birlikte kazı çalışması da seyredebiliriz.
Cami avlusu ve yaz mevsimi deyince çocukken oturduğumuz Necip Paşa Cami’ nin bahçesi gözümde canlanıyor. Çok güzel çiçek kokuları olurdu o bahçede... Veziroğlundan alınan dondurma keyifle yenirdi orada. Annem dondurmayı bitirdikten sonra su içmemi söylerdi, yoksa boğazım şişermiş. Bilmiyorum, bu söylediği ne kadar doğruydu. Ama hala dondurma yedikten sonra su içiyorum. Kordonda gezmek Çanakkale’ de yaz mevsimin tadını çıkarmak demekti. Yeni kordonda denize girerken keyif alırdım. 11, 12 yaşlarındaki kız çocukları için tehlikeli değildi. Daha özgür bir ortamda büyüyorduk sanki. Şimdilerde mülteci sayısının fazlalığını her mevsim de yaşıyoruz. Plajlar, marketler, sokaklar aynı kültürde büyüdüğümüz insanlarda doluyken şimdi yabancılarla dolu. Geçen gün Ezine ilçesinde bir markette çalışanlar dışında yerli halk yoktu ve çok kalabalıktı. Aslında kiralık ev ilanlarına bakarsanız Ezine' de ev bulmanın kolay olmadığını anlayabilirsiniz. Peki, o kadar aile barınma sorunu nasıl çözüyor? Kira giderleriyle nasıl başa çıkabiliyorlar? Hangi işlerde çalışıyorlar?
Balkonunda oturup serinlemeye çalışan ve çayından aldığı ılık bir yudumla dertlenen hemşerim, senin helal kazancın bu kadarına yetiyor.
Kaybedenlerin ülkesinde kazananlar kulübüne geçmezseniz geleceğiniz bugünden sorgulanır. Sistem, sizi, o kulüpte yer almazsanız, hor görmeye ve yahut hiç görmemeye şartlanır.
Ümmet bilincinin cemaat bilincine, vatanseverliğin partizanlığa, ilmin cehalete, ahlakın fırsatçılığa, liyakatin sadakate yenildiği her toprak, ahlaklı ve dürüst insanın hapishanesine dönüşür.
12 yaşında bir çocuğun gözden çıkarılıp intiharına sebep olan hangimiz?
Geleceğimizin yönünü bu çocukların kaderi mi belirleyecek? Her zaman ki gibi, kimse bu durumun sorumluluğunu almayacak. Alışkanlık haline gelen umursamazlığımız daha hangi çocuklarımıza sebep olacak?
Birbirimizi ne zaman severiz?
İyi haftalar.