Çanakkale’de sahipsiz hayvanların hem sokaklarda hem de barınaklarda yaşadığı çile bitmiyor. Kimi zaman vicdansızlar tarafından zehirlenen, kimi zaman şiddet gören kimi zamansa yetersiz koşullardan dolayı barınaklarda acı içinde can veren hayvanlar için aslında her şey çok daha farklı olabilirdi. Samsun Büyükşehir Belediyesi tarafından 2015 yılında 10 dönüm arazı üzerine inşa edilen ardındansa genişliği 20 dönüme çıkarılan hayvan bakım merkezi, bunun en iyi örneklerinden biri…
Burada “Kedi Kasabası” adı verilen yerleşim noktasında yaşayan kediler için her şey en ince ayrıntısına kadar düşünülmüş! Canlar için hazırlanan köprüler, oyun parkları, çeşitli sosyal aktivite alanları, iç ve dış kulübeler gibi pek çok yer son derece yaşanılası… Ülkenin dört bir yanından gelen hayvan katliamı haberlerinden sonra “çölde vaha” hissi yaratan bu yerleşim alanında, köpekler için de hazırlanan bakım merkezleri var. Ama bu isim sizi aldatmasın, buradaki koşulların bildiğimiz “barınak” mantığı ile hiçbir ilgisi yok. Soğuk, rutubetli yerlerde kaderlerine terk edilen “ölüm kampı barınakları” gibi değil burası. Ormanlık bir alanda, personelin denetimi altında yaşayan, kısırlaştırılan ve tüm tedavilerin yapılan hayvanların huzurla yaşadığı yer…
İnsan, hal böyle olunca da merak etmeden duramıyor, Çanakkale Belediyesi de böyle bir alanda yardıma muhtaç hayvanlar için bir merkez açamaz mıydı? Küçücük alana doldurulan onlarca canı kaderine terk etmek yerine, geniş ormanlık alanları değerlendirmek ve kedi ve köpeklerin tüm ihtiyaçlarını burada, vicdanlı personelle karşılamak çok mu zordu?
Burada “Kedi Kasabası” adı verilen yerleşim noktasında yaşayan kediler için her şey en ince ayrıntısına kadar düşünülmüş! Canlar için hazırlanan köprüler, oyun parkları, çeşitli sosyal aktivite alanları, iç ve dış kulübeler gibi pek çok yer son derece yaşanılası… Ülkenin dört bir yanından gelen hayvan katliamı haberlerinden sonra “çölde vaha” hissi yaratan bu yerleşim alanında, köpekler için de hazırlanan bakım merkezleri var. Ama bu isim sizi aldatmasın, buradaki koşulların bildiğimiz “barınak” mantığı ile hiçbir ilgisi yok. Soğuk, rutubetli yerlerde kaderlerine terk edilen “ölüm kampı barınakları” gibi değil burası. Ormanlık bir alanda, personelin denetimi altında yaşayan, kısırlaştırılan ve tüm tedavilerin yapılan hayvanların huzurla yaşadığı yer…
İnsan, hal böyle olunca da merak etmeden duramıyor, Çanakkale Belediyesi de böyle bir alanda yardıma muhtaç hayvanlar için bir merkez açamaz mıydı? Küçücük alana doldurulan onlarca canı kaderine terk etmek yerine, geniş ormanlık alanları değerlendirmek ve kedi ve köpeklerin tüm ihtiyaçlarını burada, vicdanlı personelle karşılamak çok mu zordu?
