Doğa

Ne istersiniz hayvanlardan. Onların kendi başlarına yaşadıkları o dünyaya girmekten ne anlarsınız? Niçin onlara eziyet etmek sizler için büyük bir eğlence olur, hayvanlar sizin için çok güçsüz olduklarından mı sizin her zaman hedef tahtanızdadır? Bir de birbirinize hakaret etmek için hayvan kelimesine kullanmaz mısınız. Yahu biz insanlar ne kötü yaratıklarız. Tabiatın en kötü varlıkları bizleriz.
Hayvanlara acıyanlarda hayvanlara eziyet edenler de hayvanlar için bu dünyanın en büyük kabusu olmuşlardır. Bırakın hayvanları yaşasınlar kendilerince, akvaryumlar kurmayın evlerinizde, kafeslerde ki kuşları salın özgürlüklerine. Besi çiftliklerde hayvanlara karşı yaptığımız büyük katliamları durdurun. Bu katliamların hayvanlar tarafından insanlara uygulandığı hiç düşündünüz mü? Kuzu etini yerken bir kurdun yavru bir bebeği böyle yediğini hiç düşündünüz mü?Bir kartalın, beşikteki bir bebeği çalıp götürmesini hiç düşündünüz mü? O kuzunun henüz yavru olduğunu, dünyayı yeni geldiğini hiç mi düşünmediniz? Aslanların, sırtlanların, kaplanların, çitaların hiçbir zaman yavru hayvanları yemediğini bilmiyor musunuz? Hamile hayvanlara saldırmadıklarını hiç mi bilmiyorsunuz?
Hayvanlar bile tabiatın dengesini korurlarken,sen bu dengeyi bozmak içinçaba sarf ediyorsun. Bu dünya Sadece sana mı verildi. Hayvanlar senin için mi yaratıldı. Onlar bu gezegenin gerçek sahipleri bilmiyor musun? Bu gezegene sonradan gelen sen insanoğlu; kendinde nasıl hayvanların üstünde olabileceğin bir fark görüyorsun? Yeter artık dünyaya verdiğin zarar. Yeter artık çevreye verdiğim tüm pisliklerin. Yeter artık geleceğe miras bırakmamak adına yaptığın hoyratça savurganlıkların.Çek bu dünyanın üzerinden o kirli ellerini.
Sen, kendine hayvan sever diyen. Sen, o kediyi severken karıncayı rahatsız olduğu için ezen, sineği üzerine ayresol sıkarak öldüren. Sen de hayvan sevmiyorsun.Sadece kendini tatmin ediyorsun.Hayvan sevmek doğayı sevmek demek, doğal dengeyi sevmek demektir. Sen insanoğlu, bunların hiç birine sahip değilsin.
Bir dünya istiyorum; hayvanların katledilmediği, bitkilerin özgürce yetiştiği, betonların olmadığı bir dünya istiyorum. Para için kimsenin hırslarına yenik düşmediği, para için doğanın yok edilmediği, para için kardeşin kardeşe küsmediği bir dünya istiyorum.Kısacası, insanca yaşamanın insana yakıştığı bir dünya istiyorum.
Kocaman evrende küçücük bir kum tanesi iken, evrenin sahibi olduğumuzu düşünmemiz ne kadar komik öyle değil mi? Evren bizim için yaratılmadı, biz evrende küçücük varlıklarız. Bunu kabullenmek ne kadar da zor geliyor bizlere. Ama bunu kabullenmek zorundayız çünkü bu evrende yalnız değiliz.
Yaşamak insana tarifi mümkün olmayan bir şekilde zor geliyor. Apaçık görünen bu gerçeği insan kabullenmek istemiyor ama doğadan öylesine ürküyor öylesine korkuyor ki insan; kendisine zor gelen hayatı yaşayabilmek adına doğayı katlederek yaşama güdüsünü kolaylaştırmaya çalışıyor. Önünde ki yiyecek bir daha önüne gelmeyecekmiş gibi saldıran, yarınını düşünmeden doğayı katleden, sanki o hayvanlar olmazsa da bu hayat sürüp gidecekmiş gibi hayvanları yok etme çabasına giren insan aslında doğayı yok ederken kendi geleceğini de yok ediyor.
Hayvanlarla birlikte yaşamayı ne zaman insanı öğrenirse, insana kelime anlamında gerçekten insan o zaman denilebilir ancak.