Duygusal Yeme

Kendinizi kötü hissettiğinizde veya başka bir şekilde üzgün hissettiğinizde yemeğe koşar mısınız? Yalnız değilsiniz. İnsanların zor ve başa çıkamadığı duygularla mücadele etmek için yemeğe yönelmesi yaygın bir durumdur. Duygulara tepki olarak yemek yediğinizde bu duygusal yeme olarak tanımlanır. Vücudumuzun hayatta kalabilmesi için besine ihtiyacı vardır. Yemek yemenin beyindeki ödül sistemini aydınlatması ve kendinizi daha iyi hissetmenizi sağlaması mantıklıdır. Duygusal yeme sık sık meydana geldiğinde ve başa çıkmak için başka yolunuz olmadığında, bu bir sorun haline gelebilir. O anlarda başa çıkmanın bir yolu gibi görünse de yemek yemek asıl sorunu çözmez. Stresli, endişeli, sıkılmış, yalnız, üzgün veya yorgun hissediyorsanız, yemek bu duyguları düzeltmez.

Neden yemek?

Yemek yemenin başa çıkma yöntemi haline gelmesinin birçok nedeni vardır. Zor duygular, bir boşluk hissine veya duygusal bir boşluğa yol açabilir. Yemek yemek dopamin salgılar. Dopamin, kendimizi iyi hissetmemizi sağlayan bir hormondur. Ayrıca yemekle ilgili alışkanlıklar ve rutinler geliştiririz. Her zaman stresliyken yemek yerseniz, stresin ilk belirtisinde farkında olmadan yemeğe uzanabilirsiniz.

Duygusal açlık ile fiziksel açlık arasındaki fark:

Duygusal yeme döngüsünden kurtulmadan önce, duygusal ve fiziksel açlığı nasıl ayırt edeceğinizi öğrenmelisiniz. Bu, özellikle duygularınızla başa çıkmak için düzenli olarak yiyecek kullanıyorsanız, göründüğünden daha zor olabilir. Duygusal açlık güçlü olabilir, bu yüzden onu fiziksel açlıkla karıştırmak kolaydır. Ancak fiziksel ve duygusal açlığı birbirinden ayırmanıza yardımcı olacak ipuçları arayabilirsiniz.

Duygusal açlık aniden gelir. Size bir anda çarpar ve bunaltıcı ve acil hissettirir. Fiziksel açlık ise daha yavaş gelir. Yemek yeme dürtüsü o kadar şiddetli hissettirmez veya anında tatmin talep etmez (çok uzun süredir yemek yemediyseniz).

Duygusal açlık, belirli rahatlatıcı yiyecekleri arzular. Fiziksel olarak aç olduğunuzda, sebzeler gibi sağlıklı şeyler de dahil olmak üzere neredeyse her şey kulağa hoş gelir. Ancak duygusal açlık, ani bir telaş sağlayan abur cubur veya şekerli atıştırmalıklar için can atıyor. Cheesecake veya pizzaya ihtiyacınız varmış gibi hissediyorsunuz ve başka hiçbir şey işe yaramıyor.

Duygusal açlık genellikle akılsızca yemek yemeye yol açar. Farkına varmadan, gerçekten dikkat etmeden veya tamamen zevk almadan bir paket cips veya koca bir bardak dondurma yediniz. Fiziksel açlığa tepki olarak yemek yerken, genellikle ne yaptığınızın daha çok farkında olursunuz.

Doyduğunuzda duygusal açlık tatmin olmaz. Rahatsız edici bir şekilde tıka basa doyana kadar sık sık yemek yerken, daha fazlasını istemeye devam edersiniz. Öte yandan, fiziksel açlığın doldurulması gerekmez. Karnınız doyduğunda kendinizi tatmin olmuş hissedersiniz.

Duygusal açlık midede yer almaz. Karnınızdaki bir gurultu veya midenizdeki bir sancı yerine, açlığınızı kafanızdan çıkaramadığınız bir istek olarak hissedersiniz. Belirli dokulara, tatlara ve kokulara odaklanıyorsunuz.

Duygusal açlık genellikle pişmanlık, suçluluk veya utanca yol açar. Fiziksel açlığınızı gidermek için yemek yediğinizde, vücudunuza ihtiyacı olanı verdiğiniz için kendinizi suçlu veya utanmış hissetmeniz pek olası değildir. Yemek yedikten sonra kendinizi suçlu hissediyorsanız, bunun nedeni muhtemelen beslenme nedenleriyle yemediğinizi içten içe bilmenizdir.