Her şey ağlıyor!..

Karadeniz ağlıyor… Marmara ağlıyor… Ege ağlıyor… Denizler ağlıyor… Ağaçlar ağlıyor… Ormanlar ağlıyor… Sokak hayvanları ağlıyor… Kadınlar ağlıyor… Çocuklar ağlıyor… Karakterli, onurlu, erdemli, zeki insanlar huzursuz… Gençler geleceksiz… Neden mi ağlıyor her şey? Maden ve enerji uğruna ormanlar talan ediliyor, denizler kirletiliyor, sokak hayvanları sebepsiz öldürülüyor, çocuklar istismara uğruyor, kadınlar şiddet görüyor. Nasıl mutlu olunur artık? Sadece karnı günlük doyduğu için şükreden ve mutlu olduğunu sanan cahil bir kesim var. Dünyanın kendi etraflarında döndüğünü, başka ülkelerde yaşayanların daha zor durumda olduğuna inanan, kıtlıkla mücadele eden ülkelerde yaşayanlarla kendilerini kıyaslayarak mutlu oluyorlar. Ama insanoğlu mutlu ve huzurlu bir dünyada yaşamayı hak ediyor. Sadece belirli azınlıkta bir grubun açgözlülüğü yüzünden dünyanın yarısından fazlası mutsuz ve geleceksiz.
Hafta başında Rusya tahıl koridoru anlaşmasından çekildiğini açıkladı. Bunun sonuçlarının çok ağır olacağı kesin. Ama bunun etkisinin yansımaları birkaç ayı bulacaktır. Tahılda elde edilen gıda fiyatları artacak, zaten alım gücü düşük olan vatandaşları daha da zor günler bekliyor. Sonbahar aylarını yaşamaya başladık. Herkes kara kışın nasıl geçeceğini kara kara düşünmeye başladı. Elektrik faturaları, doğalgaz faturaları kabaracak. Asgari ücretin 8 bin lira civarında olması bekleniyor ama bu rakam çoktan eriyip gitti. Bu kışı nasıl geçireceğimizi ben de merak ediyorum.
SİYASET
Ülke siyasetini artık ek takip etmiyorum. Her okuduğum ve izlediğim haberlerde iyice kafamın tası atıveriyor. Bu kadar yalan dolana inanıyorlar mı bilemiyorum. İnanan bir kitle var ki, yıllardır ezberlenmiş söylemleri duyuyoruz. Muhalefet almış başını gidiyor. Daha şimdiden kendilerini iktidar olarak görüyorlar. Ama kazın ayağı hiç de öyle değil. Bunu seçimler yapıldıktan sonra anlayacaklar. Bazı şeylerin değişmesini çok istiyorum ama değişeceğine dair güvenim her geçen gün azalıyor. Uzun yıllardır bir şey hep dikkatimi çekmiştir. Muhalefet açısından her şey çok yolunda giderken seçimlere birkaç ay kala öyle hatalar yapılıyor ki, mevcut iktidar yoluna hep devam ediyor. Bu hatalar bilinçli mi yoksa bilinçsiz mi yapılıyor bilemiyorum. Siyaset bir kurtlar ve çıkarcılar sofrasından başka bir şey değil. Herkes acaba ne götürebilirim peşinde. Vatandaşı düşünen yok. Herkes sömürüleceğini bile bile sandığa gider oyunu kullanır, kendisini sömürecekleri seçer ve bir sonraki seçimlere kadar unutulur.
Çanakkale’de siyaset çok hareketsiz ve bilindik. Siyasi kulisler ve bazı vatandaşlar arasında daha şimdiden iktidarın Çanakkale’de bir milletvekili kaybettiği konuşuluyor. Ama siyasette her an her şey çok hızlı bir şekilde değişebiliyor. Sandıklar açılana kadar her aday kendini vekil olarak görüyor. Sonrası ise hüsran. Siyasetçilerin nasıl bir kafa yapısına sahip olduklarını hep merak etmişimdir. Anlayamayacağım bir durum olduğu kesin. Ne garip bir dünyada yaşıyoruz. Kendi hayatlarımızın nasıl olacağına başkalarının karar vermesine izin veriyoruz. İnsan bazen içinden keşke ilkel toplumlarda yaşasaydım diyor. Siyaset yok, para yok, fatura yok, geçim sıkıntısı yok, stres yok, kaygı yok, gelecekte neler olacağına kafa yormak yok, çocukların ve gençlerin geleceği ne olacak diye düşünmek yok, avlanıyorsun, toprağı işliyorsun, güneş batınca yatıp doğunca kalkıyorsun. Teknoloji ve modern çağ bizi mutsuz mu ediyor acaba? Ama çağımızda mutluluk kavramı da çok değişti. İhtiyaçlar hiçbir zaman bitmiyor. Hayatımız boyunca çalışıp didinerek eksikliklerimizi gidermeye çalışıyoruz. Tam her şey yoluna girer gibi oluyor tam da o sınır çizgisinde başka bir şeyler oluyor. Günümüz insanı bir makinenin parçası gibi. Bazıları da yedek parçası. Sağlıklı ruh ve akıl her geçen gün zedeleniyor. Sanki mutsuzluk çağına girmişiz ve bu daha başlangıç.