Kimsin?

Bir gün Sofi adında bir kıza bir pusula gelir ve gelen pusulanın üzerinde: “Kimsin?” yazmaktadır. Evet, sadece kimsin? Ne bir selam ne de hal hatır sorma. Kız şaşkınlıkla zarfın üzerini kontrol eder anlar ki evet bu pusula kendisine gelmiştir ama kimden? Gönderenle ilgili bir bilgiye ulaşamaz ama ona yöneltilen bu soru aklında dönmeye başlamıştır: “Kimsin?”

Merhaba Sevgili okurlar nasılsınız? Sizce insanın kendisi olması nasıl başlar? İnsan olarak doğmasıyla mı, cinsiyetiyle mi, nerede doğduğuyla mı yoksa ismiyle mi? Adınız başka bir şey olsaydı şu an yaptığınız işten farklı bir işte olsaydınız hatta başka bir milliyetten olsaydınız yine kendiniz mi olacaktınız yoksa o başka biri mi olacaktı?

Gerçekte kimiz biz, iyi bir insan mıyız yoksa kötü mü? Peki bunu belirleyen en önemli kıstas nedir? Bir işte çalıştığınızda pozisyonunuzda başarılıysanız, size verilen görevleri yerine getirebiliyorsanız bu sizi o işte iyi yapar örneğin: İyi bir yönetici, hakim, doktor, öğretmen, mühendis, vb. Aynı durum annelik, babalık, evlatlık ve eşlik gibi statüler için de geçerlidir. İyi bir anne olabilmek için kadının tek önceliği evlatları olmalıdır kendini evlatlarının mutluluğuna adamalıdır. Eşlik konusunda ise hanımlık konumundan bakacak olursak eşinin mutluluğu evinin düzeni için tabir-i caizse kadın saçını süpürge etmelidir. Tabii ki de toplum düzeyinde böyle bir kabul olunca Twitter’da eski zaman gelinleri güzellemeleri görmemiz de kaçınılmaz oluyor. Evlatlık için baktığımızda da komşu çocuğunu geçelim yeterlidir, işin şakası bir yana hayırlı evlat statüsü yakalaması zor bir çıta gibi duruyor. Babalık için evine baksın yeterli o zaman iyi bir baba olunur zaten. Hele bir de ev işlerine yardım ediyorsa çocukların bakımına yardımcı oluyorsa ondan iyisi yoktur.

Peki tüm bu toplumsal kabuller bazında iyi insan olmanın gereklilikleri nelerdir? Herkes tarafından sevilen bir insan olmak mı? O zaman herkes bizi nasıl sever sorusunun cevabı iyi insan olmanın cevabı mıdır? Etrafınıza bir bakın iyi insan olarak görülen kişiler genelde herkes tarafından sevilen insanlardır bence bunun anahtarı da uyumdur. Nerden mi biliyorum? Kendimden tabii ki çünkü ben adeta uymak için yaratılmış bir insanım iki lafımdan biri fark etmez veya bana uyardır. İyi de bu beni iyi insan yapar mı?

İzlediğim bir dizide bir adam kızına baba olarak doğmadığını, kendini öyle görmediğini kızının onu babası olarak gördüğünü öncelikle insan olduğunu bu yüzden de hatalar yaptığını söylüyordu. Haklıydı baba olmak onun rollerinden sadece biriydi en önce insandı bizler de öyle değil miyiz? Kimisi için evlat kimisi için anne-baba biri için eş bazıları için arkadaş… Bu rollerin bütünü bizi mi oluşturur yoksa biz, kendimiz olduğumuz için mi bu rolleri oynarız? Bu rolleri oynarken de kendimiz olmaktan uzaklaşır kendimize yabancılaşır mıyız? Yoksa herkes rolünü kendince mi oynar?

Her insan ömründe belki bir kereye mahsus da olsa bu tür sorgulamalar yapmalıdır. Tek bir sorgulama bizi bir filozof yapmaz elbette ama en azından bu düşünce tarzıyla yapılan hayat sorgulamalarıyla yaşamımızı daha anlamlı hale getirebiliriz en azından bunu deneyebiliriz. Üç bin yıllık geçmişinin hesabını yapamayan insan, günübirlik yaşayan insandır” der Goethe.

Peki siz hiç bu türden sorgulamalar yaptınız mı? Buna ihtiyaç duydunuz mu? Yoksa siz de mi bir pusula bekliyorsunuz? O halde sorgulamaya başlayın hala ne bekliyorsunuz? Benden size bir pusula: Kimsin?