Olur mu?

Dünya; gördüğümüzden, yaşadığımızdan, içinde bulunduğumuzdan büyük. Ben askerdeyken (korkmayın askerlik anılarımı anlatmayacağım) bazı arkadaşlarımız vardı. Bu arkadaşlar bulunduğumuz ortamı öylesine sahiplenirlerdi ki şaşıp kalırdınız. Ama bu öyle sıradan bir sahiplenme değildi. Hani ‘’Buralar benim, benim sözüm geçer burada, en iyi nöbeti bana yazın, beni görünce herkes bir toparlansın’’ gibi bir hava oluşturmak isterlerdi. Onlara uymayan, uymak istemeyen, gücü yetmeyen diğer arkadaşlarımız ise yine onların çizmiş olduğu bu istikamete ayak uydurur, sesini çıkarmazdı. Sayılı gün geçip gitti, evet bu tüm dünyayı o tel örgülerin içinde sanan arkadaşlarımız için de bitti. Herkes bir gün çantasını topladı geldiği yere geri döndü.
Bunu neden mi anlattım? Ben askerden dönünce anladım ki bu arkadaşlar sadece orada değildi. Hayatın her alanında vardı onlardan. İş hayatında, sosyal çevremizde, komşuluk ilişkilerimizde kısacası aklınıza gelen her yerde… Ve insanlar kendilerini öylesine kaptırmışlar ki bu düşünceye bu uğurda çevresindekileri ne kadar kırdıklarının, üzdüklerinin farkına varamaz olmuşlar.
Dünya bence çok basit.
Hoşgörü ile atılan temeller üzerinde yükselen her ilişki çok kıymetli.
Suiistimalden uzak her birliktelik çok duru.
Saf sevgi ile kurulan diyaloglar vazgeçilmez.
Bir yerlerde bir şeyi yanlış yapıyoruz ama daha çözemedim. Yaşlandım çözemedim. Yoruldum çözemedim. Sizlerin huzurunda bir kez daha tekrarlayayım, Dünya çok büyük, çok basit… İnadına zorlaştırmak da üstümüze yok amenna. Basit yaşasak mesela ?
Bu haftayı da Metin Eloğlu’nun bir şiiri ile noktalayalım kıymetli okur,
‘’Yaşamak istiyorum
Yaşamak istiyorsun
Yaşamak istiyor

Böyle şiir olmaz, diyeceksin; biliyorum.
Ama böyle dünya olur mu?
Böyle barış olur mu?
Böyle hürriyet olur mu?
Böyle kardeşlik olur mu?
Biliyorum ki, katlanıver, diyeceksin;
Ama böyle de yaşamak olur mu!”
Herkese sağlıklı, huzurlu, mutlu haftalar dilerim.,
Kalın sağlıcakla.