Savaşınız batsın

“Bir kadının bir annenin bir çocuğun gözyaşlarının bir damlası kadar değiriniz yok gözümde.”
Sizin aç gözlülüğünüz batsın, doyumsuzluğunuz, hırsınız, lüks hayatlarınız, balon gibi şişmiş egolarınız, karakterleriniz, kişiliğiniz, öldürme ve sömürme hırsınız, sonsuz mülkiyet edinme arzunuz, insanları, hayvanları, doğayı, dünyayı idare edebilme içgüdüleriniz batsın. Sorunlu kişilikleriniz, tepeden bakışlarınız, vahşi dürtüleriniz batsın. Hepinizin birbirinizden farkı yok. Ağzınızdan çıkan farklı, çürümüş kalbiniz kokuşmuş beyninizden geçenler farklı. Topu topu 25-30 lidersiniz ve dünyayı yönettiğinizi sanıyorsunuz.
Biri savaş çıkarsın diye dört gözle bekliyordunuz. Çünkü insanları kaos ortamında korkuyla daha kolay yönetileceğini çok iyi biliyorsunuz. Süslü demeçler, açıklamalar yayınlıyorsunuz, kınıyorsunuz, kabul edilemez diyorsunuz, yardım ederiz, biraz dayanın, diyorsunuz ama içinizden geçenler tam tersi. Saraylarınızda, çok korumalı konaklarınızda, kalın duvarlı evlerinizde keyfiniz yerinde.
İnsanların ölmesi, kadınların ve çocukların gözyaşları, daha hayatının baharını yaşamaya hazırlanan gençlerin ölümleri hiç umurunuzda değil. İçinizden kıs kıs güldüğünüzü biliyorum. Sizin için ne önemi var ki insanların ölmesinin, ne kadar çok azalırsa nüfus idare etmesi daha kolay olur öyle değil mi? Hem size daha çok pay düşen dünya ganimetlerinden. Savaşta sizin çocuğunuz, eşiniz, dostlarınız, arkadaşlarınız, yandaşlarınız, dalkavuklarınız, anneniz, babanız ölmeyecek. Kendini, çocuğunu, eşini, sevdiklerini, dostlarını korumak için ölecek birileri hep var olacak. Sefasını ise sizler süreceksiniz. Savaşta ölenlerin yakınlarının yaşamları boyunca gözyaşlarının dinmeyecek olması hiç umurunuzda değil?..
Siz kötüsünüz, güçsüzsünüz, korkaksınız, özgürlükten, hak arayanlardan, başkaldıranlardan öyle çok korkuyorsunuz ki, bu korkularınızı savaşarak yansıtıyorsunuz. Güçlü olan insanlıktır, barış ve huzur içinde yaşamaktır. İkiyüzlülüğünüzü görünce insanlığımdan utanıyorum. Bilir misiniz, teni ve ırkı ne olursa olsun gözyaşlarının rengi, kanın rengi aynıdır. Bilirsiniz de işinize gelmez değil mi? Sizin için paranın ve altının rengi daha önemlidir. Kaldırın bütün sınırları, dünya nimetlerini doğa herkese eşit olarak sunar. Hırsınız kör etmiş sizi, insanlıktan çıkmışsınız.
Sizin insan olduğunuza inanmıyorum, ete kemiğe bürünmüş şeytana benziyorsunuz. Topunuzun, bir kadının, bir annenin bir çocuğun bir damla gözyaşı kadar değeri yok gözümde. Savaşla kurulacak medeniyetiniz batsın. Siz yirmi birinci yüzyılda inananların tanrısını bile öldürdünüz. Savaşı çıkarmak kolaydır peki ya sonrası!.. Bir kere kontrolden çıktı mı telafisi çok zordur.
Dünya üzerinde milyarlarca insan yaşıyor ama çok azı güzel bir yaşam sürebiliyor. Bunun nedeni ise bazı kişilerin aşırı derecede açgözlülüğünden kaynaklanıyor. Bu dünyadan göçüp gittiklerinde ise geride sadece acı ve gözyaşlarına boğdukları masum insanlar kalıyor. Tarih göstermiştir ki, top, tüfek, füze, kurşun, kılıç, ok… İnsanı öldüren hiçbir savaş aleti, düşünceyi, insanlığı, aşkı, sevgiyi, dürüstlüğü, vicdanı, ‘insan olma kavramını’ öldürememiştir.
Son söz, “Silah satan barış ister mi? İlaç satan sağlık ister mi? Din satan bilim ister mi? Hırsız olan hukuk ister mi?” Sahiden isterler mi hiç…