Sürekli mutlu olmak istememelisiniz

Merhaba sevgili okurlar, nasılsınız? Bugün sizlerle mutluluk üzerine konuşmak istiyorum, sahi ne zaman gerçekten mutlu hissettiniz? Cevabınız şu ansa çok şanslısınız...
İnsanlarda mutlu olmaya ve genel olarak negatif buldukları duygulardan, mesela üzüntü veya öfke gibi duygulardan mutlak olarak kaçınmaya yönelik sorunlu bir çaba mevcuttur. Dahası, olumlu düşünme becerisine sahip olan kişilerin ruh sağlıklarının iyi olduğu, işlerinde başarılı, insan ilişkilerinde daha uyumlu oldukları konusunda birçok çalışma da bulunmaktadır. Bardağın dolu tarafını görmeyi başaran insan olmak ne kadar kıymetliyse, o insanlardan çevremizde daha çok olması da bir o kadar kıymetlidir. Zaten kim etrafında sürekli karamsarlık bulutuyla gezen birini ister ki?
İyimserlik illüzyonu
Elbette belirli psikoloji akımlarının ve onların sızdırdıklarından doğan belirli kişisel gelişim akımlarının bu saplantılı mutluluk algısına etkisi büyüktür. Örneğin 1990'larda Martin Seligman'ın insan mutluluğu üzerine çalışmaları ve buradan yola çıkarak insan mutluluğunu merkeze koyan bir anlayışa önderlik etmesi, son 40 yıldır kişisel gelişim ve psikoloji raflarının insan mutluluğunu maksimize etmeye çabalayan kitaplarla dolup taşmasına neden oldu. Ne var ki Gallup tarafından hazırlanan Dünya Mutluluk Raporu'na dayanan verilere göre, son 40 yıldır insanların mutluluk düzeyi ya hiç değişmedi- ve hatta ABD gibi örneklerde olduğu gibi, en azından 2005 yılından beri hafifçe azaldı. Dolayısıyla ya bu saplantılı mutluluk psikolojisi çalışmıyor veya çalışıyorsa bile, insanları mutsuzlaştırıcı olayların etkisi o kadar büyük ki, saplantılı mutluluk arayışının sebep olduğu yükselmeyi dengeleyip, hatta bazı yerlerde aşağı çekiyor. Neden?
Kabullenin: Her Şeye Aynı Anda Sahip Olamazsınız!
Sorunun bir bölümü, mutluluğun tek bir biçiminin olmaması. Mutluluk tarihi üzerinde çalışan bir düşünür olan Jennifer Hecht, Mutluluk Efsanesi başlıklı kitabında, hepimizin farklı mutluluk türleri deneyimlediğini; fakat bunların "bütünleyici" olması gerekmediğini ileri sürüyor. Bazı mutluluk türleri, birbiriyle çatışabilir bile. Diğer bir deyişle, bir mutluluk türüne çok fazla sahip olmak, diğerlerine yeterli miktarda sahip olma becerimizi baltalayabilir; bu yüzden, tüm mutluluk türlerine aynı anda büyük miktarlarda sahip olmak bizim için imkansızdır.
Örneğin, iyi bir iş yaşamı ve iyi bir evlilik üzerine kurulu tatmin edici bir yaşam, uzun bir süre boyunca gelişen bir şeydir. Bol miktarda pratik gerektirir ve sıklıkla, parti yapmak veya anlık bir kararla seyahate çıkmak gibi kişisel keyiflerden kaçınmayı gerektirir. Bu, aynı zamanda, zamanınızın çoğunu, iyi arkadaşlar eşliğinde birbiri ardına keyifli günlerle geçiremeyeceğiniz anlamına gelir.
Diğer taraftan, dur durak bilmeden çalışmak, hayattaki pek çok keyifli şeyi kısmanızı gerektirir. Dinlenme günleri ve arkadaşlıklar son bulabilir. Hayatın bir alanında mutluluk artarken, genelde diğerindeki azalacaktır.
Mutluluk Yerine, İyiliğinize Odaklanın!
Eğer dikkatimizin çoğunu mutluluğu aramaya verirsek, kendi iyiliğimizden olma tehlikesiyle yüzleşiriz. Kişinin iyiliği, kişisel zevklerin peşinde koşmaktan ziyade diğer insanlarla olan bağlarını, hayat amacını, başarı hissini ve özsaygıyı içinde barındırır.
Bu iyiliği artırmanın beş yolu şu şekildedir:
Kendinizin ve sorumlu olduğunuz kişilerin temel ihtiyaçlarını karşılayabildiğinizden emin olun.
Yürümek, oyun oynamak ve sevdiğiniz bir şeyi izlemek ya da dinlemek gibi zevk aldığınız aktiviteleri yapmaya zaman ayırın.
Olumlu ilişkiler kurmak ve bu ilişkileri devam ettirmek için emek ve zaman harcayın. Arkadaşlarınızla buluşun, aile üyeleriyle iletişim kurun, iş yerindeki ilişkilerinizi geliştirin.
Hayatınızı anlamlı kılan şeylerle bağınızı koparmayın. Örneğin bir akıma destek olun, bir inancı benimseyin ya da kişisel yahut mesleki rolünüze tümüyle kendinizi adayın.
Daha iyi hizmet verilmesini savunarak, toplumda gönüllü roller alarak ya da haksız uygulamalara karşı durarak topluma fayda sağlayın.
Sevgiyle kalın...
Mukaddes GEZER