Varoluşsal Sancılar

Bildiklerini, öğreneceklerin ile birleştirdiğin an kendin olursun. Başarının gölgesi üzerine düşmeye başlar. Bu hayatta hiç kimseye benzemeyeceksin, kendinden başka. Kendin olmak, özgünlüğü getirir.

Özgünleşmiş çizgiler, kâğıtta iz bırakır. Kendini Keşfedersen içinden farklı bir sen çıkar. Kendinden farklı. Yapabileceklerini keşfettiğin an, zaman ve mekan sınırları kayboluverir. Birey, kendisini aşmakla başlamalı hayata. Bireyin kendi varlığından büyük bir nimet mi var.

Bütün Modern Dünya düzenlerini: İnsanlara boyun eğmeyi, evlenip barklanıp yuva kurmayı, para kazanmayı vb. Daha milyarlarca dayatılan düzeni, bir kenara bırakıp. Kişi, Bireysel yaşamımı nasıl daha iyi hale getirebilirim? Sorusunu kendisine sormalı. Tabi ki bahsettiğim durum bu düzende yaşamayın, her şeyi bırakın değil. Hayır, hayatı bırakmadan, tüm bu varoluşsal sancılar içinde dahi. Kendi varlığını keşfetmek. Sonuç olarak Varlığın, İnsanlığın varoluşuna değil. Bireysel varoluşuna bağlı olsun.

DERVİŞ ACARER